ناصرالدين شاه عليه قانون
يكي از اين الگوها، الگوي دولت مشروطه بود كه به اين مي‌پردازم كه فلسفه وجودي‌اش چه بود. سال 1303 قمري تا 1307 قمري را ناصرالدين شاه، دوره فتنه قانون مي‌خواند. يعني عده‌اي قانون مي‌خواستند و ناصرالدين شاه كه با قانون مخالف بود، برخي چون مستشارالدوله و حاج سياح را زنداني كرد و گروهي نيز متواري شدند و برخي نيز چون سيد جمال از ايران اخراج شد. ايده دولت مشروطه در اين زمان اين بود كه هيچ پيشرفتي رخ نمي‌دهد مگر اينكه دولت مبتني بر قانون باشد و قانون نيز از درون قرارداد مالي توليد مي‌شود.