در دهمين سال درگذشت
نهالي به نام رسول ملاقلي‌پور كاشته شد
ندا آل‌طيب
10 سال از كوچ خالق «ميم مثل مادر» مي‌‌گذرد. حالا بعد از 10 سال خانواده و دوستان رسول ملاقلي‌پور در باغ موزه سينما گرد هم آمدند تا ياد او را گرامي بدارند. روز چهارده اسفند يك روز قبل از روز درختكاري يك نهال به ياد اين سينماگر در باغ موزه سينما كاشته شد. همسر اين كارگردان هم پلاك شناسايي اين فيلمساز در جبهه‌هاي جنگ را به اين موزه اهدا كرد. سعيد پورصميمي يكي از كساني بود كه به اين مراسم آمده بود و در حرف‌هايش به نگاه متفاوت ملاقلي‌پور به سينماي جنگ اشاره كرد و گفت كه اين فيلمساز تجربه‌هاي متفاوتي را در ساخت فيلم كسب كرده بود و تازه داشت شكوفا مي‌شد كه مرگ به او اجازه نداد و از ميان ما رفت.
اين بازيگر كه در فيلم «نسل سوخته» ملاقلي‌پور بازي كرده است از خاطرات و تجربه همكاري‌اش با او گفت: «وقتي رسول از من براي بازي در اين فيلم دعوت كرد يكي از دوستان مشترك‌مان گفت كه هردوي شما بداخلاق هستيد و نمي‌توانيد كنار هم كار كنيد اما من توجه نكردم و اتفاقات اين همكاري تجربه شيريني برايم بود.» او در پايان صحبت‌هايش ملاقلي‌پور را يكي از دقيق‌ترين كارگردان‌هاي سينماي ايران دانست كه با همه تندمزاجي‌‌اي‌كه داشت كار خود را بلد بود.
جمشيد هاشم‌پور كه در كارنامه كاري‌اش در چند فيلم با اين كارگردان همكاري كرده در اين مراسم از دقت و انضباط ملاقلي‌پور حرف زد و گفت: «من حالت مريد و مرادي با او داشتم و با كمال ميل سر فيلم‌هاي او حاضر مي‌شدم. »در ادامه حبيب دهقان‌نسب پشت تريبون آمد و به ويژگي‌هاي رسول ملاقلي‌پور در كارگرداني فيلم اشاره كرد و او را فيلمساز منعطفي دانست كه به ايده‌ها و پيشنهادهاي همكارانش گوش مي‌كرد و هر آنچه در راستاي نگاه و تفكرش بود، همان را اجرا مي‌كرد. او همچنين يادآور شد: «رسول ملاقلي‌پور فيلمساز غريزي بود و سينما را در دانشگاه ياد نگرفته بود. او هم مانند بسياري از كارگردان‌هاي برجسته دنيا سينما را با كنكاش، جست‌وجو در جامعه، تجربه جنگ و جبهه رفتن و البته تماشاي فيلم ياد گرفته بود و انصافا چقدر هم خوب درس پس داده بود. »
دهقان‌نسب در پايان حرف‌هايش به ادامه نيافتن همكاري‌اش با ملاقلي‌پور اشاره كرد و گفت: «از دوستي شنيدم كه رسول گفته بود، من حبيب را تازه پيدا كردم و خودم هم خوب به ياد دارم، هنگام ساخت فيلم «سفر به چزابه» گفت كه حبيب هر وقت صدات كردم آب دستت بود بگذار زمين و بيا. اما حيف كه نارفيق‌ها نگذاشتند اين همكاري ادامه داشته باشد و بعد از فيلم «نسل سوخته» آقا رسول با من چپ افتاد بدون اينكه بدانم چرا. البته من تا هميشه رسول ملاقلي پور را دوست دارم. »عزيزالله حميدنژاد كارگردان هم در حرف‌هايش به شخصيت صريح و اهل اعتراض ملاقلي‌پور اشاره كرده، صراحتي كه به سينماي او هم رسوخ پيدا كرده بود و آرزو كرد: «اي كاش فضايي فراهم مي‌شد تا آثار اين فيلمساز براي شناخت نسل جوان سينماي ايران نمايش داده مي‌شد.»در ادامه اين مراسم بابك برزويه عكاس سينماي ايران كه با رسول ملاقلي‌پور همكاري داشته است، گفت: «رسول ملاقلي‌پور روان بود. يادم هست در فيلم «سفر به چزابه» نقش يك فيلمبردار را به من داد كه با يك دوربين سوپر 8 از خاكريز بيرون مي‌آيد و به من گفت كه اين فيلمبردار خود واقعي‌اش است و تمام لحظاتي را كه من در فيلم بازي مي‌كردم او تجربه كرده بود.»
علي ملاقلي‌پور كارگردان جوان سينماي ايران و فرزند رسول ملاقلي‌پور هم در اين مراسم صحبت كرد: «در اين مدت در همه مراسم‌هايي كه به مناسبت دهمين سالگرد درگذشت پدرم برگزار شد، حاضر شدم اما اين مجلس را بسيار دوست دارم چون معتقدم مجلسي كه در آن نهال به ياد پدرم كاشته شود، همان چيزي است كه پدرم مي‌خواهد و اين حركت زيبا رنگ رسول ملاقلي‌پور را دارد. »در ادامه اين مراسم لوح سپاس و قدرداني موزه سينماي ايران از سوي محمد حيدري به علي ملاقلي پور به نمايندگي از خانواده رسول ملاقلي‌پور اهدا شد. محمد حيدري، مديرعامل موزه سينماي ايران هم با ابراز خوشحالي از اينكه در جمع صميمي دوستان، همكاران و خانواده اين فيلمساز است گفت كه اين مراسم به خواست فرزند ملاقلي‌پور به شكل ساده و صميمي برگزار شده است. او ادامه داد: به اعتقاد من ملاقلي‌پور با ساخت آثار درخشان لحظات خاص و خوب را در سينماي ايران و در عرصه سينماي دفاع مقدس به جا گذاشته است و اكنون نام و ياد رسول ملاقلي‌پور با كاشت نهال هميشه سبز خواهد ماند.