سيد حسين موسويان؛سفير سابق ايران در آلمان:
براي توسعه رابطه با اروپا به برنامه و استراتژي هماهنگ ملي نياز است
اگر مروري بر سياست خارجي ايران بعد از انقلاب داشته باشيم، سطح علاقه، مدارا و خويشتنداري ايران در رابطه با بلوك شرق در مقايسه با بلوك غرب بسيار متفاوت بوده و اين تفاوت نيز غيرقابل انكار است.
روابط در دوره دولت نهم و دهم به پايين‌ترين سطح تنزل سقوط كرد. بعد از برجام روابط ايران و اروپا تحولات چشمگير و بسيار مهمي در ابعاد سياسي و اقتصادي داشت. اين توسعه سطح رابطه به‌گونه‌اي بود كه دوطرف پرحجم‌ترين روابط و تبادلات سياسي سطح بالا را تجربه كردند.
در چهار سال اخير درست مانند گذشته با چالش‌هاي اختلافات كليدي روابط ايران و غرب هم مواجه بوديم. هيچ دولتي هم قادر به حل اين چالش‌ها نخواهد بود مگر اينكه جمهوري اسلامي درمورد روابط با غرب درسطح ملي تصميم‌گيري كند.
در هر شرايطي كه اروپا بين ايران و امريكا قرار گيرد، امريكا را انتخاب خواهد كرد چون حجم روابط اقتصادي، سياسي، تكنولوژيك، سرمايه‌گذاري، امنيتي و نظامي آن با امريكا قابل مقايسه با ايران نيست. نكته دوم اين است كه گاهي اوقات اروپا مي‌تواند راديكال‌تر از امريكا شود. فراموش نكنيم وقتي كه شعار نفي هولوكاست و نابودي اسراييل در دولت قبل مطرح شد، موضع اروپايي‌ها بسيار شديد بود.
تقابل ايران و امريكا بيشتر شود، اروپايي‌ها در روابط با ايران محتاط‌تر خواهند شد.
اروپا به ثبات و امنيت ايران علاقه‌مند است اما اين را نمي‌توان در مورد امريكا گفت. اروپا وزن استراتژيك ايران را درك مي‌كند و دنبال يك ايران دست نشانده نيست اما اين را در مورد امريكا نمي‌شود تاييد كرد.
در دوره ترامپ شانس توسعه روابط ما با اروپا هم مي‌تواند خيلي بيشتر شود و هم مي‌تواند مجددا سقوط كند. براي بهره‌برداري از فرصت‌هاي دوران ترامپ براي توسعه روابط ايران و اروپا و كاهش تهديد‌هاي اين روابط، بايد برنامه و استراتژي هماهنگ ملي داشت.