مشاركت حداكثري استراتژي كلان انتخابات
علي شكوهي
روزنامهنگار
رهبران جمهوري اسلامي هم در عصر امام خميني و هم در عهد رهبري آيتالله خامنهاي در زمينه انتخابات يك راهبرد روشن و قابل دفاع داشته و دارند و هرگز از آن عدول نكردند. اين استراتژي مبتني بر مشاركت حداكثري مردم در انتخابات است. طبعا رقابتي شدن انتخابات هم لازمه مشاركتي شدن آن است كه به اين نياز هم رهبران انقلاب معتقد بوده و خود مقدمات آن را فراهم كردهاند. گفته ميشود بعد از پايان كار دولت سازندگي و در هنگام تدارك انتخابات رياستجمهوري سال 76 ميان آيتالله خامنهاي و آيتالله هاشميرفسنجاني در اين زمينه اختلافنظري ظهور كرد. در اين مقطع رهبري انقلاب بر مشاركت وسيع مردم در انتخابات تاكيد داشتند و اينكه چه كسي رييسجمهور ميشود براي ايشان مساله فرعي بود ولي آيتالله هاشمي معتقد به راي آوردن افرادي خاص براي تداوم برنامه توسعه كشور بود ولو آنكه در انتخابات رياستجمهوري ما شاهد رقابت جدي و مشاركت بالاي مردم نباشيم. طبعا در اين مواقع راهبرد مورد نظر رهبري مبناي عمل است و ما شاهديم كه از سال 76 تاكنون تمامي انتخابات رياستجمهوري ايران با رويكرد رقابتي مديريت شد و در عمل هم شاهد مشاركت وسيع مردم در اين امر بودهايم. در اين انتخابات هم رهبري همين نظر را دارند و معتقدند كه نفس شركت فراگير مردم در انتخابات داراي نقش امنيتي مهمي است و موجب حفظ ابهت و اقتدار نظام جمهوري اسلامي و مصونيت آن ميشود. ايشان در جمع معلمان بار ديگر تاكيد كردند كه « اگر چنانچه در انتخابات كوتاهي شود و عواملي زمينهساز ياس مردم شوند، قطعا كشور لطمه خواهد خورد و هر فردي هم كه در اين لطمه سهيم باشد، در پيشگاه پروردگار مسوول خواهد بود». نكته مهم اين است كه رهبري از آزادي مردم در انتخاب نامزدهاي مورد قبول خود دفاع ميكنند و بر بيطرفي خودشان در انتخابات تاكيد دارند و معتقدند: «در انتخابات هركس به هر نامزدي كه بپسندد راي ميدهد اما موضوع اصلي و مهم، حضور همه مردم پاي صندوقهاي راي است تا نشان دهند كه آماده دفاع از اسلام و نظام هستند و مصونيت كشور را حفظ خواهند كرد». طبعا اگر با هزينه ناچيز يعني در حد اقدام براي شركت در انتخابات ميتوان امنيت ملي كشور را در برابر بيگانگان و دشمنان تضمين كرد، جفاست كه از اين كار خودداري و دشمنان را به اتخاذ برخي سياستهاي ضدايراني اميدوار كنيم.
امروز يك عكس گويا از انتخابات كانادا را در شبكههاي اجتماعي ديدم كه از تاثير منفي مشاركت نكردن مردم در انتخابات حكايت داشت. در پلاكاردي كه در دست يك شهروند كانادايي است آمده است: «سياستمداران بد توسط مردم خوبي كه راي نميدهند انتخاب ميشوند». اين نيز پيام ديگري است كه بايد شنيد و باور كرد كه مشاركت فراگير مردم در انتخابات رياستجمهوري نه تنها امنيت ملي ما را در مقابل بيگانگان تضمين ميكند بلكه چرخش قدرت به نفع شايستگان را نيز ميسر ميسازد و دستكم مانع انتخاب «سياستمدارانبد» ميشود.
رييسجمهوري و ماجراي تلخ معدن آزادشهر
فكر كنيد شما الان رييسجمهور مملكت هستيد و يكباره حادثه تلخي مانند انفجار در معدن آزادشهر روي ميدهد و تعدادي از هموطنان ما از دست ميروند. طبعا بيش از حد متعارف بايد به اين موضوع توجه نشان بدهيد تا اولا زندگان احتمالي در زير آوارها نمانند و نجات يابند و ثانيا به بازماندگان و مجروحان رسيدگي كامل شود تا شفا يابند و ثالثا به وضعيت معيشت خانوادهها هم بايد رسيدگي فوري كنيد تا با از دست رفتن سرپرست خانواده در اين حادثه تلخ، بازماندگان دچار رنج مضاعف نشوند. طبعا در مرحله بعد بايد تحقيق كارشناسانه و همهجانبه صورت گيرد تا معلوم شود كه اين حادثه چرا ايجاد شد و آيا مقصراني هستند كه بايد به قصورشان رسيدگي شود يا اينكه همه تمهيدات فراهم بود و باز اين واقعه تلخ رخ داد. در اين زمينه نيز بايد هياتي مستقل تعيين كرد تا كساني نتوانند اعمال نفوذ كنند و سهم خود در ايجاد اينگونه حوادث را پنهان كنند يا ناچيز جلوه دهند.
به نظر ميرسد دكتر روحاني به عنوان رييسجمهور در حادثه معدن آزادشهر به وظايف خود عمل كرد و چند تن از وزرا و مسوولان استاني را مامور پيگيري همه امور كرد تا جوانب اين كار با مديريت درست جمع شود و مشكلي ظهور نكند جز در اموري مثل از دست رفتن تعدادي از كارگران زحمتكش و رنجديده آن معدن كه پس از وقوع حادثه از دست كسي كاري ساخته نبود و نميشد آن عزيزان را به خانوادههايشان برگرداند.
در عين حال ديروز كه رييسجمهوري شخصا به محل معدن آزادشهر رفت ميزان اندوه مردم و كاركنان حاضر در آن بهحدي بود كه برخي از مردم نتوانستند بر آلام و ناراحتي خويش لگام بزنند و با فرياد و ابراز خشم و حتي برخي اقدامات نامتعارف، اعتراض خود را به وضعيت شغلي و معيشتي و قصور و كوتاهي مسوولان بيان كردند. بنده كاري ندارم كه اين اعتراضها حاصل ناراحتي و تالم خاطر برخي كاركنان و خانوادهها بود يا از سوي برخي افراد و مراكز، سازمان داده شده بود. به اين هم كاري ندارم كه مسوولان محلي بايد پيشبيني برخي امور را ميكردند تا حضور رييسجمهوري بدون هر حاشيهاي باشد و امكان گفتوگوي دوطرفه رييسجمهور با مردم در شرايط و وضعيت بهتري فراهم شود. به اين هم كاري ندارم كه در فصل رقابت انتخاباتي از اينگونه ماجرا بسياري سوءاستفاده سياسي ميكنند و رييسجمهوري بايد براي حضور در آن صحنه، تامل بيشتري ميكرد. در عين حال متاسفم كه مالكان اين معدن خصوصي كه عمدتا برخي نهادهاي خاص هستند، در طول اين سالها كوتاهي كردند و حقوق كاركنان را به موقع نپرداختند و مسائل ايمني را مراعات نكردند و اكنون نيز دولت را متهم ماجرا جلوه ميدهند. انصاف هم چيز خوبي است.