عظيم قيچي‌ساز به دنبال حضور در باشگاه هشت هزار متري‌ها
قله‌ها را در فكرم فتح مي‌كنم
صدايش از ارتفاعات نپال در كانال تلگرامي‌اش مي‌پيچد، اگر اين صعود را هم با موفقيت پشت سر بگذارد عضو باشگاه هشت هزار متري‌هاي جهان خواهد شد؛ باشگاهي كه تنها 34 عضو دارد. اعضايي كه قلل بالاي هشت هزار متر جهان را فتح كرده‌اند. عظيم قيچي‌ساز سال 1360 در تبريز متولد شد. 15 ساله بود كه كوهنوردي حرفه‌اي را آغاز كرد و حالا سال‌هاست قله‌هاي مرتفع جهان يكي از مقاصد اصلي ورزش او هستند. تابه حال به 13 قله بالاي 8 هزار متري صعود كرده است و آخرين مقصدش قله لوتسه با 8516 متر ارتفاع است. او حالا از ارتفاعات نپال ويديوها و تصاويري را در كانال تلگرامي و اينستاگرامش منتشر مي‌كند كه با توضيحاتي كه براي هركدام ذكر كرده، مي‌شود به عظمت كاري كه در حال انجام آن است پي برد. مي‌گويند در دنياي كوهنوردي از هشت هزار متر كه بالاتر بروي وارد منطقه مرگ شده‌اي. جايي كه شرايط جوي دقيقه به دقيقه تغيير مي‌كند و ميزان اكسيژن در هوا به كمترين ميزان خود مي‌رسد. و حالا عظيم هر لحظه با اقتدار به اين منطقه نزديك مي‌شود و نگاه هزاران ايراني نيز به همراه اوست.
نخستين قدمش براي كوهنوردي با حمايت برادرش بوده: «برادرم، من و دو تا از پسرخاله‌هاي‌مان را به سبلان برد؛ او دوستان كوهنورد زياد داشت و همين شد كه ما هم رفتيم سبلان براي صعود و كوهپيمايي. همه‌چيز خيلي خوب يادم هست، نخستين بار بود كه ارتفاع را لمس مي‌كردم، همه‌چيز از جمله روابط كوهنوردها و برخوردشان براي من خيلي عجيب بود، اتفاقا به خاطر ارتفاع دچار كمبود اكسيژن شده بودم و حالت تهوع و سردرد شديدي هم گرفته بودم ولي خوب در نهايت صعود كرديم و به قله رسيديم. خيلي هيجان‌زده شده بودم و همين تجربه هم بود كه من را به كوهنوردي علاقه‌مند كرد. در نخستين تجربه روحيه دوستانه آدم‌هاي كوهنورد براي من خيلي جالب بود، كوهنوردهايي را در مسير ديدم كه بسيار پخته و باتجربه‌اي بودند، به ما كه با سختي داشتيم مسير را طي مي‌كرديم دايم كمك مي‌كردند، ما بچه سال بوديم و اينها را هميشه كنار خودمان حس مي‌كرديم، دوست داشتم مثل آنها باشم.» همين شد بهانه‌اي تا پاي عظيم به كوه باز شود و صعود به قله‌هاي استان آذربايجان غربي و استان‌هاي اطراف را تجربه كند: «علاوه براين در اين سال‌ها اتفاق مهم ديگري كه در زندگي‌ام افتاد اين بود كه تحت تاثير همين افراد دوچرخه‌سواري را هم به صورت حرفه‌اي شروع كردم كه خيلي تاثير در آمادگي جسماني‌ام براي تبديل شدن به يك كوهنورد حرفه‌اي و تمايل براي فتح قله‌هاي مرتفع داشت؛ دوچرخه‌سواري علاوه براين كه عضلات را قوي مي‌كند، ورزشي هوازي است كه روي تقويت شش‌ها و قلب هم اثرات بسياري دارد و همين رمز موفقيتم در فتح قله‌هاست.»
اين روزها عظيم قيچي‌ساز از ارتفاعات نپال با مخاطبانش در اينستاگرام و تلگرام در ارتباط است. او با فتح لوتسه، صعود موفقيت‌آميز به چهاردهمين قله بالاي هشت هزار متر جهان را تجربه خواهد كرد. تجارب قبلي صعودش بدون كپسول اكسيژن بوده و اين‌بار هم او مي‌خواهد بدون كپسول اكسيژن به ارتفاعات صعود كند و اعلام كرده: «بدون اكسيژن صعود مي‌كنم تا صعودم مانند نام ايران، بزرگ باشد.»
چهارده قله از قلل زمين ارتفاعي بالاتر از 8 هزار متر دارند و به «هشت هزار متري‌ها» مشهورند. اين قلل در قاره آسيا و در كشورهاي هند، پاكستان، چين، نپال و رشته كوه‌هاي هيماليا و قراقروم قرار دارند. قيچي‌ساز هم اينك براي فتح قله لوتسه و پيوستن به باشگاه هشت هزار متري‌ها در نپال به سر مي‌برد. عظيم تنها هيماليانورد ايراني است كه توانسته تاكنون 13 قله بالاي هشت هزار متر دنيا را فتح كند و بعد از فتح چهاردهمين قله به باشگاه هشت هزار متري‌ها بپيوندد. او در ضمن با فتح لوتسه به جمع 15 نفري كه بدون اكسيژن به اين قلل صعود كرده‌اند، پيوست. عظيم در مورد صعود بدون اكسيژن به ارتفاعات مي‌گويد: «سال گذشته 220 نفر اورست را فتح كردند و تنها من بودم كه بدون اكسيژن رفتم. وقتي در آن بالا اكسيژن استفاده مي‌كنيد، ارتفاع براي‌تان 2هزار متر كمتر مي‌شود يا اگر باربر ببريد همه‌چيزتان را آماده مي‌كند. صعود من بدون اكسيژن به اين خاطر است كه مي‌خواهم كارم را بهترين نحو و در شأن نام ايران انجام دهم. در حالت طبيعي، ضربان قلب انسان 60 بار در دقيقه مي‌زند، اما من با تمريناتي كه داشته‌ام ضربان قلبم را به 45 بار در دقيقه رسانده‌ام، شايد در شرايط طبيعي و از لحاظ پزشكي، زنده ماندن بدون اكسيژن در آن ارتفاع غيرممكن است، اما با تمرين مي‌توانيد اين كار را انجام دهيد. وقتي در آن شرايط قرار مي‌گيريد، متوجه مي‌شويد كه مي‌توانيد بدون اكسيژن بمانيد يا خير.»
عظيم قيچي‌ساز فروردين ماه امسال و پيش از آغاز برنامه صعودش در نپال اعلام كرد: «بسياري از كساني كه در باشگاه 8 هزار تايي حضور دارند، برخي از اعضاي بدن‌شان را در صعودها از دست داده‌اند اما خوشحالم كه تا اينجا، من در بين اين نفرات يكي از كساني هستم كه بدنم سالم است. هنگام صعود خطرات بسياري وجود دارد و با توجه به اينكه مسووليت در قبال اعضاي تيم كه هموطن هستند زياد است، انرژي زيادي مي‌طلبد و كار را سخت‌تر مي‌كند. من هم انفرادي مي‌روم تا مسووليت من بر گردن كسي نباشد. البته در كمپ اصلي تيم‌هاي بين‌المللي در دسته‌هاي مختلف حضور پيدا مي‌كنند كه زمان صعود با آنها همنورد مي‌شويم و تا قله همراه هستيم. اما مسووليتي در قبال ساير اعضاي تيم وجود ندارد.» قيچي‌ساز در مورد برنامه‌اش بعد از فتح چهارمين قله مرتفع جهان مي‌گويد: «نمي‌توانم كوهنوردي را كنار بگذارم، اما به دليل خطرات زيادي كه پشت سر گذاشته‌ام، ديگر روي قلل 8 هزار متري فعاليت نمي‌كنم و برنامه‌ام اين است كه بلندترين قله‌هاي هر قاره را صعود كنم كه اين موضوع هم قطعي نيست.»
قيچي‌ساز چند سالي است كه به استخدام شهرداري تبريز در آمده و مي‌گويد شهرداري اين شهر يكي از حاميان مالي او بوده است: «هزينه‌هاي صعودهايي مانند اورست هر بار حدود 30 تا 40 هزار دلار است و براي اين كار در سال‌هاي گذشته شهرداري تبريز و شوراي شهر حامي‌هاي اصلي من بوده‌اند و در كنار آن چند حامي ديگر شخصي نيز داشته‌ام زيرا فدراسيون كوهنوردي توان چنداني براي كمك ندارد و معمولا براي صعودهاي انفرادي برنامه‌ريزي و هزينه‌اي نمي‌كند و تنها بعد از هر صعود موفق نسبت به اشل درنظر گرفته شده بين 20 تا 30 سكه به عنوان هديه پرداخت مي‌شود.»
هيماليانورد با سابقه ايراني مي‌گويد: «در ارتفاع بالاي 8 هزار متر اكسيژن به يك سوم حد معمول مي‌رسد و شرايط سخت است. ما بعد از 10 روز پياده‌روي به كمپ اصلي مي‌رسيم و بعد از سه، چهار روز استراحت و هم‌هوايي به كمپ يك مي‌رويم. اين طور نيست كه يكسره صعود را انجام دهيم، شايد ما چهار بار تا پاي قله مي‌رويم به كمپ قبلي برمي‌گرديم تا به شرايط مناسب برسيم. در روز آخر هم از هواشناسي استعلام مي‌گيريم و صعود نهايي را انجام مي‌دهيم. تنها كسي هستم كه در 13 صعود قبلي روي هر قله فقط يك بار فعاليت كرده‌ام و همان يك بار هم منجر به صعود شد، شايد براي خيلي‌ها اين موضوع عجيب باشد، به عنوان مثال، يك نفر براي فتح قله K 2، هفت بار به بالا رفته اما نتوانسته صعود را انجام دهد. آخرين نفري كه هر 14 قله را فتح كرده 7 سال و دو ماه براي آن زمان سپري شده است، اما اگر اتفاقات سال 93 نمي‌افتاد، مي‌توانستم اين قله‌ها را در 6 سال و 8 ماه تمام كنم كه يك ركورد بي‌نظير بود.»
رخشان بني‌اعتماد، كارگردان ايراني نيز در واكنش به صعود تاريخي عظيم قيچي‌ساز در يادداشتي كه در صفحات مجازي و خبرگزاري‌ها منتشر شده است نوشت: «در هياهوي اين روزهاي پرخبر از دوستي شنيدم كه عظيم قيچي‌ساز، جوان ورزشكار تبريزي در مسير فتح چهاردهمين و آخرين قله بالاي ٨ هزار متر جهان است. شنيدم كه با اين فتح، عظيم قيچي‌ساز شانزدهمين كوهنوردي در سراسر جهان خواهد بود كه بدون اكسيژن و شرپا موفق به فتح تمامي قله‌هاي بالاي ٨ هزار متر دنيا مي‌شود. از كنار داستان تلاش عظيم قيچي ساز نمي‌توان به آساني گذشت. جوان هموطني كه تا اين زمان با همت و اراده شخصي و بدون حمايت، موفق به فتح ١٣ قله اين گروه شده است و اين‌بار دست به كاري زده «كارستان» كه آسان نيست و رودررو با بسيار موانع جوي و جغرافيايي. از كوهنوردي اين را مي‌دانم كه قهرمانانش كمتر شناخته مي‌شوند، چرا كه اين ورزش عرصه تنهايي، تلاش و صبوري و تداوم است و ارزش در خود تلاش و نه صرفا رقابت براي رسيدن و به دست آوردن مدال و نشان. اراده و تلاش اين فرزند خلف سرزمين مان را ارج مي‌نهيم. او قهرمان است، چه موفق به فتح اين آخرين قله بشود يا نه. آرزوي همه هموطنان براي سلامتي و سفر بي‌خطر در اين مسير دشوار، بدرقه راه عظيم قيچي ساز عزيز.»
كمپين #ايران_بالا نيز براي حمايت از عظيم قيچي ساز شكل گرفته است؛ كمپيني كه اين روزها مي‌شود نامش را در كنار تصوير عظيم قيچي‌ساز در سطح شهر ديد.