سكوت نكنيم
عليرضا خمسه
اين روزها و در آستانه انتخابات رياستجمهوري، نكتهاي كه در فضاي مجازي و پيادهروهاي شهر بيشتر از گذشته به چشم ميخورد، حضور جواناني است كه با پشتكار و شور و شوق زياد در حال صحبت با مردم هستند و درخواست براي راي دادن و تحريم نكردن انتخابات. اين جوانان چه در فضاي مجازي و چه به صورت رو در رو و در سطح شهر، سراغ افرادي ميروند كه نميخواهند در انتخابات شركت كنند و قصد راي دادن ندارند. چون اين جوانان به خوبي ميدانند كه پيامدهاي شركت نكردن در انتخابات پيامدهايي جدي و خطرناك است. پيامدهايي كه متاسفانه برخي از مردم آن را جدي نميگيرند و حالا من هم ميخواهم درباره آن حرف بزنم؛ ميخواهم از مردمي بگويم كه انتخابات را تحريم ميكنند يا به هردليلي از حق راي دادن خود چشم ميپوشند.
مردمي كه به آنها جمعيت خاموش ميگوييم. جمعيت خاموش معمولا ناخواسته وارد اتفاقاتي ميشود كه برايشان غيرقابل پيشبيني و بعدها غيرقابل تحمل است. اگر جمعيت خاموش از حركتهاي بيتفاوت يا ايستاييهاي مرسوم خودش چشم نپوشد، درگير با واقعيتهاي تلخ و موقعيتهاي غير منتظره خواهد شد. فكر ميكنم، خوب است جمعيت كشور و مردم عزيزمان نسبت به شركت نكردن در انتخابات، نه در كشور خودمان بلكه در همه كشورهاي دنيا تحقيق كنند و اگر نمونهاي پيدا كردند كه مردم با سكوت خودشان موفق شده باشند به خواستهها و مطالباتشان برسند، آن را براي ديگران هم بگويند و اعلام كنند كه فلان سال يا در فلان كشور جمعيتي در انتخابات شركت نكرد و به خواسته خود رسيد.
اگر دنبال تغيير و تحول در اين سرزمين هستيم، اين تغيير با شركت در انتخابات و حضور اتفاق ميافتد و نه سكوت و راي ندادن. پس من اينجا و همراه آن جوانهاي فعال از جمعيت خاموش هم ميخواهم كه اگر آنها فكتها و موفقيتهايي دارند، بد نيست كه آنها را به ديگران هم نشان دهند تا آنها را ترغيب كنند براي راي ندادن. اما اگر اينطور نيست، بهتر است در انتخابات شركت كنند تا بتوانند خواستهها و مطالبات را پيگيري كنند.