«اعتماد» در گفت‌وگو با كارشناسان ضرورت مشاركت در انتخابات را بررسي كرد
مشاركت حداكثري فصل الخطاب است
حميدرضا خالدي
«چرا بايد در انتخابات رياست‌جمهوري و شوراها شركت كرد؟...» سوالي كه تنها چند روز به برگزاري يازدهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوري و پنجمين دوره شوراها به يكي از موضوعات داغ محفل‌هاي خصوصي و عمومي تبديل شده است. سوالي كه «اعتماد» در گفت‌وگو با كارشناسان و كانديداهاي شورا، آن را مطرح كرده است.
محمود ميرلوحي، كانديداي عضو ليست اميد اصلاح‌طلبان با اشاره به ضرورت حضور مردم در انتخابات گفت: تاريخ نشان مي‌دهد كه هر گاه در كشور ما مشاركت حداكثري وجود داشته، فصل‌الخطابي براي حل بخش عمده‌اي از مشكلات بوده است. بنابراين اگر به توسعه كشور علاقه‌منديم بايد در انتخابات شركت و حضوري فعال داشته باشيم. وي با اشاره به دو ديدگاه قالب در انتخابات گفت: ديدگاه اول شامل طيفي است كه به آزادي، مسائل زنان، كارآفريني و... نگاه مثبتي ندارد و ديدگاه دوم طيفي است كه علاقه‌مند به مشاركت مردمي در اداره كشور و توجه به مقوله‌هايي چون آزادي، جوانان و زنان، حقوق شهروندي و تعامل با دنيا... است و حضور گسترده در پاي صندوق‌هاي راي مي‌تواند تضمين‌كننده پيروزي اين طيف و حاكم شدن فضايي دموكراتيك و تعالي جامعه باشد. ميرلوحي انتخابات شوراها را نيز يكي از بهترين ظرفيت‌ها براي حضور مردم در اداره شهرهاي‌شان دانسته و گفت: شوراها، بهترين گزينه و گسترده‌ترين فضا براي مشاركت واقعي شهروندان در اداره شهرها است. حضور 120 هزار نفر از چهره‌هاي مدني در كل كشور براي شوراها نكته كوچكي نيست كه بتوان به سادگي از كنار آن گذشت. به گفته اين چهره اصلاح‌طلب اين نيروهاي متمركز مي‌توان ابزار مناسبي باشد براي كمك و حمايت از دولت براي اداره شهرها.
وي در همين خصوص گفت: سابقه 16 ساله شوراها به خصوص در شهرهاي بزرگ مي‌تواند شوراها را به بهترين گزينه براي تعامل با دولت تبديل كند. به بياني ديگر دولت مي‌تواند با همين پشتوانه، اختيارات خود را به تدريج به مديريت‌هاي شهري تفويض كند و خود فقط نقش نظارتي را داشته باشد. او با بيان اينكه در سال‌هاي قبل از سوي اصلاح‌طلبان طرحي به دولت ارايه شد كه براساس آن دولت 23 وظيفه خود را به مديريت شهري تفويض مي‌كرد، گفت: براين اساس ديگر لازم نبود دولت به مدرسه‌سازي بپردازد يا آب و فاضلاب شهري را كامل كند و... بلكه تمام اين موارد را به مديريت شهري واگذار مي‌كند و همان‌طور كه گفته شد خودش تنها در نقش ناظر ظاهر مي‌شود.
ميرلوحي تصريح كرد: اگر مردم مانند هميشه حضوري مقتدرانه را در پاي صندوق‌هاي راي داشته باشند و انتخاب‌هايي از روي شناخت داشته باشند مي‌توان چنين برنامه‌هايي را دوباره پيگيري كرد تا با تعامل بين دولت و مديريت شهري، شهرهايي مناسب براي زيستن و در خور شأن شهروندان ايراني داشته باشيم.
سلطاني‌فر : حضور در انتخابات ضرورت ثبات خارجي
محمد سلطاني‌فر، كارشناس رسانه اما از زاويه‌اي ديگر به انتخابات و ضرورت حضور مردم در آن نگاه مي‌كند: به نظرم يكي از زواياي انتخابات اين دوره كه مغفول مانده است، ابعاد خارجي برگزاري و افرادي است كه پيروز آن مي‌شوند. حضور 4 ساله روحاني ايران را به منطقه باثباتي تبديل كرده كه دور تا دورش را كشورهايي ملتهب فراگرفته‌اند. به همين دليل حضور مردم در اين انتخابات مي‌تواند تاييدي باشد براي دولتي كه اين آرامش و ثبات را براي كشور به ارمغان آورده است.
اين استاد دانشگاه به عنوان دومين دليل براي حضور در انتخابات گفت: موضوع دوم، همان مساله توافق برجام است. توافقي كه با وجودي كه بين ايران و چندين كشور اروپايي است ولي در اصل، مخاطبين اصلي آن ايران و امريكا هستند. در همين راستا رييس‌جمهور جديد امريكا تعدادي از تحريم‌ها را تا بعد از انتخابات به تعويق انداخته تا اگر فردي غير از روحاني روي كار آمد به بهانه اينكه فردي كه توافق برجام را انجام داده، خود ديگر نيست، تحريم‌ها را دوباره اعمال كند.
وي ادامه داد: از سويي اگر برجام به هر دليلي از سوي ترامپ لغو شود، ما با مشكل بزرگي مواجه خواهيم شد. مشكلي كه از جنس جنگ نظامي و دفاع از مرزها نيست بلكه مشكلي به نام تحريم و مشكلات اقتصادي است كه مي‌تواند به كشور آسيب‌هاي بسياري وارد كند.
سلطاني‌فر تاكيد كرد: همين دلايل به تنهايي كافي است تا هر ايراني كه براي كشورش نگران است و به آينده آن اهميت مي‌دهد پاي صندوق‌هاي راي برود و به دولتي كه منشأ چنين تحولات عظيم خارجي بوده، راي بدهد.
حناچي: حضوري كه مي‌تواند پايان نابساماني هاي شهري باشد
دكتر پيروز حناچي، معاون وزير مسكن و راه و شهرسازي نيز به قول خودش ترجيح مي‌دهد تا به مساله از زاويه تخصصي خودش نگاه كند: اگر دولت روحاني در سال 92 روي كار نيامده بود جمعيت امروز تهران شايد به حدود 5/13 ميليون نفر مي‌رسيد. درحالي كه دولت موفق شد تا اين رقم را در حد هشت ميليون و 400 هزار نفر ثابت نگاه دارد. اين تلاش درشرايطي انجام شد كه شهرداري تمايلي براي كنترل جمعيت نداشت. چرا كه افزايش جمعيت رونق ساخت وساز را به دنبال دارد و ساخت و ساز بيشتر هم از ديد شهرداري يعني كسب درآمد و منفعت بيشتر! وي با تاكيد براينكه تغيير دولت باعث شد تا عملا شهرداري مجبور شود تغيير رويه بدهد گفت: عملكرد دولت به گونه‌اي بود كه شهرداري عملا مجبور شد زير بار خيلي از مسائلي برود كه تا آن روز از آنها طفره مي‌رفت. مثلا آيا تا قبل از سال 92، شما خبري در مورد بافت‌هاي تاريخي يا بافت‌هاي فرسوده و اقداماتي كه در مورد آنها مي‌شود، مي‌شنيديد؟ يا در مورد «نما»ي ساختمان و بلندمرتبه‌سازي و ده‌ها مورد ديگر ؟
حناچي به عنوان مثال به بلندمرتبه‌سازي اشاره كرده و گفت: در دوره‌هاي قبل به بي‌تدبيري مديران و كارشناسان شهري و همچنين سودجويي شهرداران، شاهد رشد تصاعدي آمار بلند مرتبه‌سازي بوديم. به طوري كه تعداد برج‌هايي كه در دوره قاليباف ساخته شده است از كل تعداد برج‌هايي كه در دوره شهرداران بعد از انقلاب ساخته شده، بيشتر بوده است. اما در عوض دولت روحاني جلوي اين بلندمرتبه‌سازي بي‌رويه كه دود آن به چشم كل شهر مي‌رفت را گرفت. وي ادامه داد: اما اينها تنها اقدامات دولت روحاني نبودند، به همين نسبت در تمامي حوزه‌ها شاهد اقداماتي كليدي و اساسي بوديم كه هر يك به تنهايي مي‌تواند دليلي براي موفقيت دولت او باشد.
معاون وزير راه همچنين با اشاره به ضرورت شوراهايي متخصص و عملگرا و قوي گفت: چرا شوراهاي ما بايد به قدري ضعيف عمل كنند كه شهردار حتي به خود زحمت جوابگويي به آنها را نيز ندهد؟! چرا نبايد شهرداري آمار و اطلاعات پروژه‌ها و اقدامات خود را در اختيار نهادهاي مرتبط و بالادستي مثل شورا يا شوراي عالي شهرسازي بگذارد؟! دليل آن واضح است. چون شهردار تقريبا مطمئن است كه اين شورا نمي‌تواند وي را تحت فشار قرار دهد، چه رسد به استيضاح و بركناري! در چنين شرايطي طبيعي است كه انتخاب افرادي اصلح و كارآمد چه در حوزه تخصصي و چه در حوزه مديريتي مي‌تواند شهردار آينده را به شهرداري «پاسخگو» و شهر را به محلي مناسب براي زيستن و رشد نسل‌هاي آينده به شكلي ايده‌آل تبديل كند.