بزرگداشت فردوسي
در مادريد برگزار شد
مراسم بزرگداشت شاعر پارسيگو، حكيم ابوالقاسم فردوسي و پاسداشت زبان فارسي به همت رايزني فرهنگي جمهوري اسلامي ايران در اسپانيا و خانه آسيا، در مادريد برگزار شد. در ابتداي مراسم بزرگداشت فردوسي در مادريد، خانم ترسا رودريگز دل آلامو، رييس موسسه خانه آسيا در سخناني گفت: «ايرانيان خود را در اشعار فردوسي، در روايات و رويدادهاي آن ميبينند و ما هيچ كشور ديگري را نميشناسيم كه مانند ايرانيها به شعر عشق بورزند. پس از سالها دوري از شعر ايران، معتقدم كه اكنون زمان آن رسيده كه به آن نزديك شويم، زيرا در ايران اين قطعه از پازل وجود دارد و وقتي به كشورهاي اطراف آن سفر ميكنيم، احساس ميكنيم كه اين قطعه را كم داريم. من به تركيه و هند سفر كردم و در آنجا احساس كردم كه قطعه گمشده ما ايران است.» پس از آن خواكين رودريگز وارگاس، استاد ايرانشناس و مترجم كتابهاي مختلف ادبيات فارسي به زبان اسپانيايي از اهميت و جايگاه فردوسي در شعر و ادبيات فارسي گفت. او توضيح داد: «فردوسي در ادبيات زبان فارسي جايگاه اساسي دارد به طوري كه او يكي از چهار ستون اصلي ادبيات فارسي است و سه ستون ديگر آن سعدي، حافظ و مولانا هستند اما بايد بدانيم كه نخستين ستون از اين چهار ستون، خود فردوسي است.» خوان آنتونيو آلوارز پدروسا، استاد زبانشناسي دانشگاه كومپلوتنسه مادريد و رييس مركز مطالعات خاورميانه نيز گفت: «زماني كه يونانيان باستان كه منبع تمدن اروپاي ما هستند با ايرانيان هخامنشي روبه رو شدند، اين تلاقي به قدري مهم بود كه يونانيان از آن براي ايجاد هويت ملي خود استفاده كردند. در نتيجه اين برخورد تمدنها كه به عنوان يك نبرد بيپايان بين شرق و غرب تعريف شده است، يك فرصت طلايي به وجود آمد كه در آن دو جهان فرهنگي ايجاد شدند و همديگر را تكميل كردند و همين موضوع موجب تولد فرهنگ غربي ما شد.» آلوارز پدروسا ادامه داد: «شاهنامه، اثري است كه به هويت ملي ايران پس از اسلام، معني ميبخشد و به گذشته ملي باشكوه خود اشاره ميكند. شاهنامه براي اهداف بسياري به كار ميرود، از جمله براي پيكربندي زبان جديد كه هويت ملي را در مقابل زبان بيگانه حفظ ميكند، براي تقويت ايده گذشته امپراتوري و احياي داستانهاي اسطورهاي كه از سوي فرهنگ باستاني ايران در زمان هخامنشيان ايجاد و توسط طبقات روحاني حفظ شد.» لائورا كاسترو، استاد مطالعات قرون وسطي دانشگاه كومپلوتنسه مادريد نيز در مورد مشروعيت قدرت در ايران از طريق شاهنامه و ادبيات به عنوان ابزار سياسي صحبت كرد.