نياز ميلاني‌ها براي آينده‌اي بهتر در اروپا
كيفيت و كاراكتر
هنوز در نيمه اول ماه ژوئن هستيم، اما اگر شرايط به همين شكل پيش برود بعيد است هيچ تيمي در سري آ بتواند در پايانِ ماه آگوست ترانسفرهاي تابستاني‌اي بهتر از ميلان داشته باشند. تيم پشت پرده يونگهونگ لي كه تابستان گذشته و تنها چند هفته بعد از امضاي قرارداد اوليه‌اش براي خريد باشگاه به ميلان شروع به كار كردند، با موفقيت بسيار همينطور پشت سر هم دارند بازيكنان جديد به جمع روسونري اضافه مي‌كنند.
نوع اين خريدها و سرعت و دقتي كه در انجام آنها ديده مي‌شود سورپرايز بسيار دلچسبي براي هواداران ميلان است، به خصوص بعد از شك و ترديدهايي كه درباره مالكين جديد باشگاه و توانايي مديريتي و مالي‌شان وجود داشت. ميلان در حال حاضر دقيقا مي‌داند چه بازيكني را مي‌خواهد و هيچ سرگيجه‌اي براي به خدمت گرفتن نيروهاي جديد ديده نمي‌شود. ميلاني‌ها در واقع فعلا در حال جبران سه پنجره نقل و انتقالات اخير هستند كه در آنها فعاليت چنداني نداشتند. حالا همه‌چيز از پيش برنامه‌ريزي شده به نظر مي‌رسد. ميلان تا اين مقطع از پنجره نقل و انتقالات، بدون اينكه زير فشار مدير برنامه‌هاي پرنفوذ فوتبال اروپا برود، چهار بازيكن كليدي به تيمش اضافه كرده: فرانك كسيه (آتالانتا) به عنوان هافبكي باكس-تو-باكس در خط مياني، متئو موساكيو (ويارئال) و ريكاردو رودريگز (ولفسبورگ) به عنوان به ترتيب مدافع مركزي و مدافع چپ، و آندره سيلوا (پورتو) در خط حمله. جدا از اين چهار بازيكن ميلان علاقه به خريد لوكاس بيليا و كيتا بالده از لاتزيو، آندره‌آ كونتي از آتالانتا و البته آندره‌آ بلوتي از تورينيو را هم دارد. خريد احتمالي بلوتي مي‌تواند ركورد گرانقيمت‌ترين ترانسفر تاريخ سري آ را بشكند. با اين روند و با توجه به اينكه سري آ از فصل آينده چهار سهميه براي چمپيونز ليگ خواهد داشت، ميلاني‌ها اميد زيادي براي بازگشت به صحنه اول فوتبال اروپا دارند.
اما در نقطه مقابل اينتر اين فصل را هم مثل پنج فصل گذشته پايين‌تر از رده سوم به پايان رساند. اين بدترين روند نراتزوري از سال 1979 تا امروز است و هواداران اين تيم كه همچنان با حضور پر تعداد خودشان اينتر را به عنوان پر تماشاگرترين تيم سري آ معرفي مي‌كنند لايق چيزي بيش از اين هستند. اسكواد حال حاضر اينتر تركيبي به هم ريخته از بازيكنان مختلف است. البته كه انتظار بيشتري هم از تيمي كه بعد از فتح سه‌گانه 9 مربي مختلف به خودش ديد نمي‌رود. به همين خاطر است كه سرگيجه در اينتر حكمفرماني مي‌كند. اينتر ماه گذشته قراردادش با پيرو اوزيليو - مدير ورزشي‌اش- را تمديد كرد، اما بعد والتر ساباتيني، مدير سابق رم را هم به خدمت گرفت تا وظيفه‌اي مشابه براي ديگر تيم مالكينش، جيانگسو سونينگ را بر عهده بگيرد. بدون توجه به توانايي اين دو مدير در كار خودشان، قطعا داشتن دو نفر در پستي يكسان مشكلاتي در باشگاه و در تصميم‌گيري‌ها پديد مي‌آورد.
در اين شرايط اما بهترين تصميم اينتر و اميدواركننده‌ترين اتفاق براي نراتزوري در اين روزها به خدمت گرفتنِ لوچانو اسپالتي بود. اسكوادي كه به اسپالتي رسيده با كمبود استعداد روبه‌رو نيست، اما كاراكتر لازم براي رقابت در بالاترين سطح فوتبال ايتاليا و اروپا را ندارد. بعد از رفتنِ خاوير زانتي، والتر ساموئل، استفان كامبياسو و ديه‌گو ميليتو ديگر هيچ بازيكني با شخصيت رهبري اين ستاره‌ها جاي‌شان را در تركيب نراتزوري نگرفت. بنابراين اسپالتي در اين تابستان بايد به فكر خريد بازيكناني با چنين كاراكتري باشد و كيفيت‌شان را در درجه دوم قرار بدهد.
يكي از گزينه‌هاي اينتر براي اين تابستان دالبرت از نيس است كه پوششي بيشتر براي سمت چپ خط دفاعي‌اش پديد بياورد. براي اين كار البته اينتر مي‌تواند فدريكو ديماركو، يكي از ستاره‌هاي تيم زير 20 ساله‌هاي ايتاليا را هم به جمع تيم اول اضافه كند. جدا از اين پست اسپالتي علاقه زيادي به خريد آنتونيو روديگر از تيم سابقش رم دارد و دنبال هافبكي مي‌گردد كه نقش داويد پيزارو را در مركز خط مياني تيم جديدش بازي كند، با اينكه براي تقويت اين منطقه در دو سال اخير 98 ميليون يورو خرج شده.
به نظر من اسپالتي بايد شانسي دوباره به استفان يووتيج هم بدهد، بازيكني كه در دوران حضور قرضي‌اش در سويا درخشش زيادي داشت. به هر صورت اينتر براي خريدهاي تابستاني‌اش با مشكل قوانين «بازي جوانمردانه اقتصادي» هم از سوي يوفا مواجه است و براي اينكه دستش در اين بازار اندكي بازتر شود يا بايد يك نام بزرگ را بفروشد (مثلا ايوان پريسيچ را به منچستر يونايتد) يا دنبال سبك كردن اسكوادش با فروش چند نام كوچك‌تر باشد.