از ايران خارج شويد
علي عالي
دبير گروه ورزش
كولاكوويچ، سرمربي تيمملي واليبال ايران جمله عجيبي در مصاحبهاش گفت: « بازيكناني كه در ايران فعاليت ميكنند دو، سه برابر بازيكناني كه در باشگاههاي اروپايي فعاليت ميكنند درآمد كسب ميكنند.» او حتي به بازيكنان ايراني توصيه ميكند براي يكبار هم كه شده به ليگهاي خارجي بپيوندند تا «با روشهاي مختلف تمريني آشنا شوند».
اصرار سرمربي تيمملي براي اين است كه بازيكنان ايراني با شيوههاي ديگر تمرين و بازي آگاه شوند و تجربه بيشتري به دست بياروند. در حقيقت او با زبان بيزباني ميگويد براي پيشرفت بايد از ايران خارج شد چون سطح علمي واليبال روز دنيا با ليگ ايران تفاوتهاي بسياري دارد.
در ليگ ايران، بازيكنان دو تا سه برابر بيشتر از بهترين بازيكنان دنيا قرارداد ميبندند و براي همين حاضر نيستند از كشور خارج شوند. در حقيقت ليگ برتر واليبال ايران در سطح «سوپرليگ» است چون فاصله بسياري با ليگ حرفهاي دارد.
بهنظر ميرسد واليبال در ايران بيش از آنكه مبتني بر تكنيك، تاكتيك و پيشرفت باشد، بر پايه پول و امكانات ميچرخد. از همينجا مشكلات آغاز ميشود. توسعه واليبال و در سطح كلان ورزش، بايد منطبق بر علم روز باشد اما متاسفانه جرياني در كشور وجود دارد كه با سوءاستفاده از فضاي غيرحرفهاي، تنها به منفعتهاي اقتصادي فكر ميكند.
چنين جرياني حتي در تشكلهاي ورزش به صورت باند فعاليت ميكنند و ورزش را از توسعه بازميدارند. اتفاقي كه حتي در فوتبال كشورهاي عربي هم افتاده بود و آنها ستارههايشان را با مبالغ بالا در كشور حفظ كردند اما نتوانستند به رشد و توسعه برسند.
گويي واليبال ايران هم ميخواهد در همين مسير گام بردارد.
نگاه نتيجهگرايانه، مقطعي و گذرا و البته نگاه تجاري به واليبال موجب شده اين رشته ورزشي در اين مقطع با افول روبرو شود و خبري از استعدادهاي تازه و جنگنده نباشد.
همين نگاه باعث شده كه كولاكوويچ خبر از كشف استعدادهاي تازه و چالش تمرين با آنها براي المپيك بعدي بدهد.
بايد به ردههاي پايه توجه داشت و از آنها استعدادهاي تازه يافت. رشد ورزش ايران در گرو توجه به اين زيرساختهاست.