ادامه از صفحه اول
سناريوهاي پيش روي عراق پس از داعش
اما در اين بين پنج سناريو براي آينده عراق قابل تصور است. نخست اينكه امريكا دنبال پر كردن خلأ قدرت در مناطقي است كه از چنگال داعش خارج مي‌شود. به نظر مي‌رسد كه امريكا به دنبال تشكيل اقليم سني با حد و مرز مبهم است كه گاهي گفته مي‌شود حتي بخشي از اردن و حتي خاك سوريه را نيز شامل مي‌شود. در همين چارچوب سه مشكل و درگيري ممكن است به وقوع بپيوندد كه در راس آن درگيري سني- سني است. سناريوي دوم يك حكومت غيرمتمركز و اعطاي اختيارات گسترده به استان‌ها است.
سناريوي سوم مربوط به ايجاد يك حكومت مركزي قوي و حركت به سوي تشكيل دولت بر مبناي اكثريت سياسي است كه حتي اين سناريو مي‌تواند تغييراتي در شاكله حكومت از ساختار پارلماني به سمت رياستي باشد. سناريوي چهارم مربوط به تقسيم و تجزيه كشور و راه افتادن جنگ داخلي است كه اين غير محتمل به نظر مي‌رسد و در سناريوي آخر راه‌اندازي انتخابات زودرس داخلي كه اين موضوع نيز مشكلات خود را دارد و نيازمند اصلاحات قانون انتخابات است. جمهوري اسلامي ايران نيز بايد تمامي اين سناريوها را مورد مطالعه قرار دهد و هم براي حفظ امنيت خود و امنيت كشور عراق برنامه‌هاي خود را مد نظر قرار دهد.
تهران، شهر اخلاق؟
علاوه بر آن شهرداري، جز تريبون شوراي شهر، رسانه‌هاي رسمي و غيررسمي و حقيقي و مجازي بسياري را براي اطلاع‌رساني در اختيار دارد. اينكه نتوانيم در برابر هر انتقادي - ولو به گمان‌مان نادرست- از خود خويشتنداري نشان دهيم، از يك سو بيانگر عدم شناخت درست از جايگاه نمايندگي مردم و كارويژه نظارتي آن و از سوي ديگر عدم آگاهي از وظايف مديران اجرايي است. چندي پيش نيز يكي ديگر از مديران به جايگاه نمايندگي مردم در همين شورا يورش برد و با امضاي تمامي اعضاي جلسه خواسته شد كه برخورد مناسبي صورت پذيرد ولي عملا هيچ اتفاقي نيفتاد، اگر آن روز به آن مساله رسيدگي شده بود شايد امروز شاهد چنين تكراري نبوديم. اين رفتار پرخاشگرايانه بي‌شك مذموم است و سزاوار كساني نيست كه دست‌كم يك دهه مديريت اين كلانشهر را بر عهده داشته‌اند و تهران را شهر اخلاق ناميده‌اند.