فريادرسي هست؟

جناب آقاي وزير! برادر ارجمند! بايد كاري كرد! اگر بپرسيد چه كار؟ مي‌گويم نمي‌دانم، عقلم به اين چيزها نمي‌رسد، به قول امروزي‌ها من كه استراتژيست نيستم، هنرمندم و اين روزها حال خوبي ندارم، فقط همين. حالا اگر بپرسيد چرا؟ براي‌تان مي‌شمارم:
1- از اينكه هر سال فيلم‌هاي خوب و به‌يادماندني كمتر و كمتر ساخته مي‌شود، غمگينم.
2- از سيطره فيلم‌هاي دم‌دستي بر اكران سينماها خجالت‌زده‌ام.
3- از اخبار راست و دروغ ركورددار شدن فيلم‌هاي سخيف و شبه‌كمدي در تاريخ پرافتخار سينماي كشورم متحيرم.
4- از تسلط بي‌چون و چراي پول‌پرستان و كاسبكاران بي‌كفايت بر سينماي شريف‌مان مي‌هراسم.
5- از صداي پاي ژن‌هاي خوب!!! در سينما نگرانم.
6- از مغبون شدن و سرخوردگي سينماروها و واكنش طبيعي و قهر دوباره آنها با سينمايي كه برايش زحمت‌ها كشيده شده، دلشوره دارم.
7- از آزادي و يكه‌تازي و فخرفروشي فيلمسازان متوهم و بي‌هنر در عرصه هنر سينما انگشت به دهانم.
8- از انزواي ناخواسته فيلمسازان متفكر و دلسوز و توانا غصه مي‌خورم.
9- از بي‌انگيزه بودن، محافظه‌كاري و ندانم‌كاري مديران دولتي سينما مأيوسم.
10- از اينكه امروز و هنوز فيلمسازم پشيمانم.
حالا آقاي وزير! برادر ارجمندم! آيا فريادرسي هست هنوز؟