اعتراف روحاني و ظريف به نقض برجام؟!

اين روزها برخي از منتقدان ديروز برجام گويي يك پيروزي بزرگ به دست آورده‌اند زيرا از زبان دكتر روحاني و دكتر ظريف هم شنيده مي‌شود كه امريكا اقدام به نقض روح و جسم برجام كرده است. در عين حال يك تفاوت اساسي ميان نقدهاي اين دست از منتقدان با نقد حاميان برجام وجود دارد كه اگر به آن توجه نشود قطعا دچار اشتباه اساسي خواهيم شد. نوشته زير را يكي از دوستان (حسين جعفري) در يك گروه دوستانه تلگرامي در پاسخ به يكي ديگر از دوستان نوشته است كه انتشار آن را در اين ستون مفيد مي‌دانم.
فرق سخن دلواپسان داخلي با سخنان رييس‌جمهور يا وزير امور خارجه و حتي رييس مجلس در اين است كه مخاطب سخنان آنان امريكا و جامعه بين‌الملل است تا با ايجاد فضاي رواني لازم در افكار عمومي دنيا، منافع ايران را تامين كنند اما مخاطب دلواپسان داخلي كه از نقض برجام مي‌گويند، دولت و مسوولان آن هستند. اينان براي مصرف داخلي از برجام مي‌نالند و در اين ناليدن با اسراييل هم همنوا مي‌شوند و همانند اسراييل خواستار لغو برجام مي‌شوند اما روحاني و ظريف از نقض برجام توسط امريكا مي‌گويند تا برجام را حفظ كنند و نقشه اسراييل و افراطي‌هاي امريكايي را خنثي و دنيا را عليه امريكا و ترامپ تشويق كنند. دولت براي حفظ برجام و خنثي كردن برنامه امريكا به سياستمداران اين كشور حمله و اقدامات آنان را محكوم مي‌كند و در صورت يافتن مدارك حقوقي كافي قطعا از امريكا به كميته تعيين شده در خود برجام شكايت خواهد كرد اما خودش قطعا ناقض برجام و پيشگام خروج از آن نخواهد شد. امريكاييان هم مي‌دانند از طريق برجام نمي‌توانند مانع فعاليت‌هاي دفاعي و موشكي ما شوند و برجام را مانع خود مي‌دانند و براي همين هم خارج از برجام دست به تحريم مي‌زنند. آيا عاقلانه است كه براي مصرف داخلي و كوبيدن دولت، با اسراييل و ترامپ همنوا شويم؟ عقلانيت سياسي حكم مي‌كند كه با دولت در ايجاد فشار بر امريكا همراه شويم نه اينكه شمشير نقدمان عليه دولت تيز شود و خواسته قلبي ترامپ تكرار شود.