حمايت مطالبهگرانه از يك وزير
علت اصلي نپذيرفتن اين مسووليت از سوي كساني مانند دكتر نجفي همين بود كه با اين بودجههاي مصوب نميتوانستند تحولي مطلوب و حتي چشمگير را ايجاد كنند و در فاصله زماني كم، مقبوليت خود را از دست ميدادند.
چهارم- واجب نيست اما با توجه به تجربه گذشته، بهتر است وزير آموزش و پرورش از درون جامعه بزرگ فرهنگيان انتخاب شود و الا قادر به اداره خوب اين وزارتخانه نخواهد بود و ناآشنايي وي با مسائل آموزش و پرورش مشكلاتي ايجاد خواهد كرد.
پنجم- بر بدنه وزارت آموزش و پرورش مانند وضعيت عمومي كشور، نگرش اصلاحطلبانه و اعتدالگرايانه حاكم است و اصولگرايان عاقل هم در آن فراوانند و بنابراين مناسب است كه فردي وزير اين وزارتخانه باشد كه فهم سياسي و گرايش اصلاحطلبانه و تحولخواه داشته باشد اما در رفتار سياسي او اعتدال و انصاف و عقلانيت حاكم باشد و به تندروي و برخوردهاي احتمالا حذفي اشتهار نداشته باشد. اقتضاي كار در آموزش و پرورش اين است.
ششم- وزير پيشنهادي بايد در جمع فرهنگيان مقبوليت نسبي داشته باشد.اي كاش وضعيت به گونهاي بود كه همه تشكلها و نهادهاي صنفي و سياسي فرهنگيان در معرفي فردي توانمند و مقبول به توافق ميرسيدند و رييسجمهوري هم اقدام به انتخاب همان فرد ميكرد اما اكنون چنين نيست و تشكلهاي صنفي و سياسي فرهنگيان درباره حمايت از وزيري خاص توافق ندارند، البته منهاي دكتر نجفي كه اين مسووليت را قبول نكرد چون به دشواري كار واقف بود.
هفتم- با ملاكهاي فوق به نظر ميرسد جناب بطحايي فرد مناسبي است. وي سابقه فعاليت از مدرسه تا سرپرستي وزارت آموزش و پرورش را در كارنامه خود دارد. در طيف كلي اصلاحطلبان و اعتدالگرايان دستهبندي ميشود اما به عنوان يك چهره سياسي مطرح اصلاحطلب تلقي نميشود. سابقه همكاري با دكتر فاني را دارد و از تجارب همه وزراي قبلي ميتواند بهره ببرد. در يك سال گذشته معاون نوبخت در سازمان برنامه و بودجه بود و مناسباتش با اين سازمان خوب است و براي گرفتن بودجه و امكانات، تواناتر از ديگران خواهد بود. معتقد به ايجاد تحول بنيادين در اين وزارتخانه است و شعار تمركززدايي و سپردن امور به مدرسه را قبول دارد و اميد ميرود كه گامي به جلو در اين وزارتخانه بردارد. كارنامه شخصي و فردي دكتر بطحايي هم در مجموع مثبت است و نقطه منفي بارزي در كارنامه ايشان نيست كه محل بحث و مناقشه شود. بنابراين با حمايت نمايندگان مجلس از ايشان اين اميد ميرود كه موفقتر از ديگراني باشد كه اسم آنها اين روزها سر زبان بود. هشتم- اصلا به «حمايت بدون مطالبه» از دكتر بطحايي اعتقاد ندارم. خوب است نمايندگان محترم مجلس ضمن دفاع از وزارت ايشان، مطالبات زير را مطرح كنند:
- از بين بردن فضاي امنيتي حاكم بر وزارت آموزش و پرورش
- ايجاد تغييرات مديريتي به نفع نيروهاي اصلاحطلب و اعتدالگرا و اصولگرايان عاقل
- جوانگرايي در عزل و نصب ها
- تلاش براي تغيير ساختارها بيش از تغيير كارگزارها
- واگذاري امور به مدارس و افزودن اختيارات مديران و شوراي مدارس
- توجه به آموزشهاي نوين مديريتي براي مديران مدارس و سازگار كردن آنها با نقشهاي تازهاي كه بايد بر عهده بگيرند
- توجه جدي به تربيت سياسي اجتماعي دانشآموزان با هدف هويت بخشي به نسل جوان و مسوول بار آوردن آنان
- توجه جدي به اقتصاد آموزش و پرورش و تدارك رديفهاي ثابت بودجهاي به كمك مجلس
- توجه بيشتر به معيشت و منزلت فرهنگيان
- مراوده سازمان يافتهتر با تشكلهاي صنفي و سياسي فرهنگيان
- و...
نهم- بعيد است با راي ندادن به بطحايي ما وزير بهتري پيدا كنيم. بنابراين خوب است اين وزارتخانه سال جديد تحصيلي را با سرپرست شروع نكند.