سياستها و ضرورتهاي مديريت كارآمد شهري
زمينه اصلي و مبنايي اقدامات آتي شهرداري تهران خواهد بود. در بودجه سالانه شهرداري تهران كمترين اعتبار به مناطق محروم و كمتر برخوردار اختصاص يافته است. قريب به دو ميليون نفر در اين مناطق زندگي ميكنند و با بحرانهاي متعددي مواجه هستند و از آسيبهاي اجتماعي مانند كارتنخوابي، كودكان و زنان خياباني تا عدم توسعه فيزيكي و سازهاي اين مناطق كه بايد تجديدنظر اساسي و جدي در فرآيند تخصيص اعتبار به اين نقاط صورت گيرد. يا همينطور در بودجه جاري شهرداري ۶۰ تا ۶۵ درصد آن به امور جاري و سهم باقيمانده به حوزههاي عمراني تخصيص يافته كه علاوه بر بحران در ساختار شهرداري و فربه و ناكارآمد بودن بروكراسي حجيم آن بيان روشني از ضعف نگاه عدالتگرايانه است، كه علاوه بر اين نقاط ضعف ترجمان ديگري از عوامفريبانه بودن و مسووليتگريزانه بودن اقدامات و عملكرد شهرداري اصولگرايانه بوده است. در درون همين بستر و از خلال همين رويكرد است كه در مقابله و مواجهه با اقدامات غيرقانوني و خارج از ضابطه نه تنها نظارت ساختاري و روشمند غيبت دارد كه براي اينگونه اقدامات قانون گذرانيده شده و مصوبه تاييد شده است، يعني به جاي برخورد قانوني و بهره از مكانيزمهاي مواخذهگرانه شورا قانون وجهالمصالحه نگاه حزبي و گروهي شده و منافع عمومي شهر در اولويتهاي بعدي قرار گرفته است. بنا بر اين ايدههاي عدالتطلبانه و رويكردهاي مبتني بر شفافيت و نظارت و مقابله، فساد عمدهترين اقدامات و سياستهاي شهرداري تهران خواهد بود.