براي يك كودك ديدن صحنه مرگ بدترين اتفاقي است كه ميتواند تجربه كند
سيدحسن موسوي چلك
رييس انجمن مددكاران اجتماعي ايران
اين موضوع كه افراد بر اساس جرمي كه انجام ميدهند بايد مجازات شوند، غير قابل انكار است. سرعت عمل قوه قضاييه همراه با كيفيت و پيگيري و بررسيهاي قانوني و صدور حكم و باقي مراحل قانوني يكي از نمونههاي خوب رسيدگي به يك پرونده بود. اما واقعيت اين است كه مجازات اعدام نميتواند جنبه پيشگيرانه داشته باشد. ديدن صحنه مرگ به تنهايي مدتها ميتواند ذهن فرد را درگير كند. در چنين شرايطي كودكان تاثير منفي بيشتري را ميگيرند. بنابراين ما بايد هميشه اين نكته را در نظر داشته باشيم كه اگر مجازاتي را در ملأ عام اجرا ميكنيم، بايد جنبه پيشگيرانه داشته باشد. اما اين شكل از مجازات نميتواند جنبه پيشگيري اجتماعي از وقوع جرم داشته باشد. هر چند كه در عين حال ميتواند فشارهاي رواني به افراد را بيشتر ميكند. من يكي از كساني بودم كه با اجراي حكم در ملأ عام موافق نبودم و معتقد بودم كه در مرحله اجراي حكم هم مثل باقي مراحل اطلاعرساني ميشد و براي مردم هم توضيح داده ميشد كه چرا حكم در ملأ عام اجرا نشده است. اما شايد اين موضوع مطرح بوده كه اعتماد اجتماعي مردم در اين موضوع جلب شود. اما به اين نكته هم بايد توجه شود كه براي يك كودك ديدن صحنه مرگ يكي از بدترين اتفاقاتي است كه ميتواند تجربه كند. از طرفي پرونده قتل آتنا شرايط خاصي داشت، اول اينكه قتل بود، دوم اينكه تجاوز اتفاق افتاده بود و بعد اينكه اين دختر به قاتل كه از آشنايانش بوده اعتماد كرده بود و نكته بعد اينكه در يك شهر كوچك اتفاق افتاده بود كه همه مردم همديگر را ميشناختند. تمام اين موارد باعث شد كه واكنش افكار عمومي شديدتر باشد. ممكن است خيلي مورد قتل اتفاق بيفتد، اما در مورد پرونده آتنا بنا به دلايلي كه ذكر شد، واكنشها شديدتر بود. طبيعي است كه وقتي اتفاقي با اين وسعت ميافتد واكنشها هم به همان نسبت شديد خواهد بود.