انحلال پرسپوليس و استقلال
مصطفي هاشمي‌طبا
رييس پيشين كميته ملي المپيك
متاسفانه ورزش ايران در اين دو باشگاه خلاصه مي‌شود. اين دو باشگاه جزو اصل «۱۴۱» هستند كه يا بايد سودمند باشند يا با اعلام ورشكستگي ديگر جزو اين اصل نباشند و به كار خود ادامه دهند. البته اين باشگاه‌ها درآمدزا نيستند و تا حدودي نيز باعث به وجود آمدن ضررهايي نيز شده‌اند. ما نبايد تمام ذهن خود را معطوف باشگاه‌هاي استقلال و پرسپوليس كنيم، زيرا آنها بخشي از ورزش ايران هستند نه تمام آن. اصولا تغييرات در باشگاه‌هاي پرسپوليس و استقلال منفي بوده است، ولي اينكه كدام بهتر از آن يكي بوده است، جاي بحث دارد. چيزي كه بيشتر از همه مشاهده مي‌شود اين است كه بسياري از مديراني كه در طول اين چند سال در اين دو باشگاه قبول مسووليت كرده‌اند آمادگي حضور براي اين سمت را نداشته‌اند. تا زماني كه من يادم مي‌آيد قرار بود اين دو باشگاه خصوصي شوند اما دولت تصويب كرد كه اين دو باشگاه فرهنگي هستند و نبايد خصوصي‌سازي شوند. اگر اين مصوبه را برگردانند، به نفع اين دو باشگاه مي‌شود و آنها مي‌توانند خصوصي شوند. پرسپوليس و استقلال بايد از دولت و وزارت ورزش و جوانان جدا شوند، زيرا آنها تنها براي اين وزارتخانه گرفتاري دارند. اين دو باشگاه بايد جدا شوند و به دست مردم سپرده و توسط كساني اداره شوند كه مي‌توانند درآمدزايي كنند كه اين كمك مي‌كند اداره اين دو باشگاه بهتر صورت بگيرد. اين دو باشگاه بايد خودكفا شوند. آنها نبايد به دنبال اين و آن باشند و بايد درآمدزايي را خود باشگاه‌ها انجام دهند. اگر مي‌توانند درآمدزايي كنند به حيات و فعاليت خود ادامه دهند و اگر نمي‌توانند منحل شوند. به وزارتخانه چه ربطي دارد كه بايد دچار دردسر و گرفتاري اين باشگاه‌ها شود.