اپليكيشن تلفن همراه، نبايد مشاور سلامت مردم بشود
عباس زارعنژاد
رييس مركز اطلاعرساني وزارت بهداشت
وارد كردن اطلاعات پزشكي و مرتبط با سلامت در يك اپليكيشن تلفن همراه، به هيچوجه روش مناسبي براي اطلاعرساني در حوزه سلامت نيست. اگر اين اطلاعات، شامل نشاني مطب پزشكان يا داروخانهها و حتي نحوه اطلاع بيماران از موجودي يك داروي خاص در داروخانهها باشد، متفاوت از اين است كه اين اپليكيشن براي ارايه توصيههاي دارويي و درماني و پزشكي مورد استفاده قرار بگيرد. حتي براي ارايه نشاني مراكز درماني هم، سامانه 190 در وزارت بهداشت طراحي شده كه از طريق شبكه سراسري تلفن، پاسخگوي مخاطبان است. اما اپليكيشن براي ارايه توصيههاي درماني به هيچوجه مورد تاييد وزارت بهداشت نيست زيرا شرايط هر بيماربا بيمار ديگر متفاوت است و دارو، فقط بايد با نظر پزشك معالج تجويز شود و حتي تغيير دوز مصرف هم بايد با نظر پزشك متخصص باشد و چنين توصيهها و تغييراتي، نميتواند تابع برنامه نرمافزاري باشد. من هم اگر بيمار شوم، هيچگاه براي درمان تابع برنامه اپليكيشن و نرمافزار تلفنهاي همراه نخواهم بود بلكه حتما با نظر پزشك و با مشاوره مستقيم با پزشك متخصص، فرآيند درمان را تنظيم ميكنم. استفاده از اپليكيشن تلفن همراه براي توصيههاي دارويي هم به هيچوجه پذيرفته و علمي نيست زيرا حتي دو فرد با يك بيماري مشترك، بايد بر اساس ويژگيهاي فيزيولوژيك بدن و علائم فردي، دارو دريافت كنند و نميتوانيم يك نسخه واحد، حتي براي دو نفر با علائم مشابه بيماري تجويز كنيم. اگر چنين كاري، ممكن و علمي بود، پزشكان 10 نسخه متفاوت مينوشتند و هر بيماري به مطب شان ميآمد، يكي از اين نسخهها را به او ميدادند. در حالي كه تجويز دارو و درمان، بر اساس معاينه پزشك و بررسي شرايط و سابقه سلامت بيمار و حتي تداخلات دارويي انجام ميشود. اپليكيشن تلفن همراه، به هيچوجه نميتواند ابزار صحيحي براي درمان بيماريها باشد و هر نوع مداخله درماني خارج از استانداردهاي درمان كه توسط وزارت بهداشت تدوين شده، تخلف است. چه مداخله يك فرد فاقد صلاحيت ورود به عرصه درمان و چه يك اپليكيشن تلفن همراه.