مشاهير مخالف تسخير سفارت امريكا
از مشهورترين مخالفان حمله به سفارت ميتوان از مهدوي كني، مهدي بازرگان، ابراهيم يزدي و محمود نام برد. البته هريك از اين افراد در آن زمان سمتهاي متفاوتي داشتند و زاويه ديد آنها به مساله يكسان نبود. علي مطهري اظهار ميكند كه اگر پدرش به شهادت نرسيده بود، جزو مخالفان حمله به سفارت قرار داشت (مجله صدا- 16آبان 1394).
مهدي بازرگان؛ اجماع جهاني عليه ايران ميشود
رييس دولت موقت در آن زمان مخالف اقدام دانشجويان بود، بازرگان جزو چهرههايي بود كه بر مخالفتش اصرار ورزيد و متاثر از فضاي آن زمان سكوت نكرد يا به موافق تغيير موضع نداد. بازرگان ريشه اين مخالفت را در «مسووليت اداري و سياسي مملكت و حفظ حقوق نمايندگان و اتباع خارجي بر طبق تعهدات بينالمللي، نميتوانست مخالف اين عمل نباشد»، ميداند. از نظر او اين اقدام موجب ايجاد اجماعي عليه ايران در فضاي بينالمللي و ديپلماتيك شد. البته رييس دولت موقت، با وجود جو سنگين و يكدست همه گروههاي متضاد و متعارض سياسي از تسخير سفارت امريكا در آن زمان، همچنان بر حرف خود اصرار ميورزيد و مخالف تداوم تسخير سفارت بود. اهم دلايل مهدي بازرگان در اين باره را ميتوان بطور خلاصه بيان كرد. وي باور داشت كه اين اقدام موجب گرايش مردم امريكا به سياستهاي امنيتي اين كشور در منطقه شد. او اضافه ميكند اين اقدام فضا را براي فعاليت شوروي در افغانستان مهيا و منطقه را دچار مشكلات جديدي كرد.
ابراهيم يزدي؛ برخلاف عرف ديپلماتيك
ابراهيم يزدي معتقد بود اين كار بر خلاف عرف و قواعد ديپلماتيك است. اما او به دنبال برنامهاي براي استفاده از اين تهديد به عنوان يك فرصت بود. يزدي در همين رابطه به روزنامه قانون ميگويد «اول اينكه به بهانه گروگانها يك دادگاه بينالمللي، نظير دادگاه برتراند راسل و محاكمه جانسون، رييسجمهور امريكا به مناسبت دخالت نظامي در ويتنام، براي محاكمه عملكرد سياست خارجي دولت امريكا در ايران، از كودتاي ۲۸ مرداد ۳۲ تا زمان انقلاب تشكيل شود. دوم با نزديك شدن روز تولد عيسي مسيح در همان سال ۵۸ پيشنهاد كردم امام طي نامهاي خطاب به مسيحيان جهان به مناسبت تولد پيامبر عشق و رحمت اعلام كنند كه گروگانها آزاد ميشوند. با اين اقدام، كارتر مجبور ميشد سرمايههاي بلوكه شده ايران را بيقيد و شرط آزاد كند و غائله نهتنها با حداقل زيان و ضرر تمام شود بلكه تصوير رحماني جديدي براي انقلاب در دنيا ترسيم ميكرد اما متاسفانه نشد و شايد هم نگذاشتند. »
محمود احمدينژاد؛ كمونيستها اولويت دارند
در ابتداي امر قرار بود احمدينژاد، و دوستانش در كنار اصغرزاده، ميردادماي و... در برنامهريزي تسخير سفارت امريكا حضور داشته باشند، اما آنها ميخواستند خلاف جريان دانشجويان حركت كنند و به همين خاطر از حلقه برنامهريزان اين عمليات كنار گذاشته شدند. البته مخالفت احمدينژاد و سيدنژاد از جنس ديپلماتيك نبود. به گفته اصغرزاده استدلال احمدينژاد آن بود كه، ما بايد با شوروي مخالفت كنيم، چون آنها بيخدا و كمونيست هستند. آنطور كه معصومه ابتكار ميگويد اختلاف به قدري بالا ميگيرد كه احمدينژاد ديگر دانشجويان را تهديد به افشاگري ميكند. ابتكار در همين رابطه در ديدار با گروه مديران رسانهاي و دانشجويان علوم سياسي به مناسبت سالروز 13 آبان در سال1394 ميگويد: جريان احمدينژاد و دوستانش كه در آن طيف قرار داشتند معتقد به تصرف سفارت شوروي بود. آنها مخالف حمله به سفارت امريكا بودند و حتي در مقطعي تهديد كردند كه شما را لو ميدهيم. حبيبالله بيطرف هم اين ادعا را تاييد ميكند و ميگويد احمدينژاد ميخواست ماجرا را به اطلاع مهدي بازرگان برساند.
آيتالله مهدويكني؛ محل سفارت، غصبي است
آيتالله محمدرضا مهدويكني در آن دوره نگاه جالبي به ماجرا دارد. مهدويكني باور داشته آنچه تحت عنوان سند به دست دانشجويان رسيده است بخشي از كار همه سفارتخانهها در هر كشوري است. مرحوم كني در همين رابطه در خاطرات خود كه در سايت تاريخ ايراني آورده شده، نوشته است: «من اين حركت يعني اشغال سفارت را نميپسنديدم و اين را نميپذيرفتم كه به سفارتخانهها به خصوص سفارت امريكا حمله بكنيم؛ من اين را مضر ميديدم؛ براي اينكه اول، از نظر قوانين بينالمللي ريختن به سفارت، ولو اينكه ما ميگوييم لانه جاسوسي، در دنيا مورد پذيرش نيست. شايد همه سفارتخانهها لانه جاسوسي باشد. اصلا روال معمول همه سفارتها همين است كه از اين كارها ميكنند؛ حالا عدهاي بيشتر و عدهاي كمتر و آنها كه قدرتمندترند بيشتر. » نقل شده كه مهدوي كني گفته است «محل سفارت امريكا غصبي است و نماز ندارد.»