وقتي پاي كارگران به ميان آمد
البته اين‌بار افزايش قيمت نان كمي متفاوت از دفعه‌هاي قبل است و گويا دولت براي اين افزايش قيمت پيش شرط‌هاي خاصي را در نظر گرفته است و قرار است اين افزايش قيمت نان منوط به افزايش هزينه دستمزد كارگران نانوايي‌ها باشد. موضوعي كه رييس اتحاديه كارفرمايي نانوايان سنتي در باره آن مي‌گويد: با توجه به عدم افزايش قيمت نان در سه سال اخير و از طرفي افزايش هزينه‌هاي توليد مانند هزينه‌هاي كارگري؛ ستاد تنظيم بازار مصوب كرد قيمت انواع نان در كشور ۱۵ درصد بدون تغيير وزن چانه و با شرايط كنوني توليد، افزايش يابد. هدف از اين افزايش قيمت‌ها، علاوه بر افزايش مزد كارگران نانوا، افزايش كيفيت نان در جهت رضايت مشتريان عنوان شده است. اما نكته حائز اهميت در اينجاست كه كارگران نانوايي‌ها بر اساس روز پخت‌هاي‌شان مزد دريافت مي‌كنند و طي سال‌هاي گذشته با كاهش سرانه مصرف نان در سبد خانوار هم دستمزد كارگران نانوايي‌ها و نانواها هيچ افزايشي نداشته و تنها تعداد نان‌هايي كه در طول روز در زمان مشخصي مي‌پختند كم شده است. در اين باره يكي از كارگران نانوايي در گفت‌وگو با «اعتماد » مي‌گويد: «قيمت نان ربطي به كارگر ندارد. قيمت را دولت تعيين مي‌كند. در اصل اول دولت تصميم مي‌گيرد نان گران شود بعد متناسب با هر استاني، استانداري نرخ را تعيين مي‌كند. آذرماه كه شروع شود دقيقا سه سال است كه مزد منِ كارگر يك ريال هم زياد نشده است. در اين سه سال بارها در اين مورد شكايت كرديم و بارها از نهادي به نهاد ديگر رفته‌ايم اما پاسخ روشني دريافت نكرده‌ايم.»اين كارگر نانوايي همچنين مي‌افزايد: «صاحب نانوايي هم مي‌گويد نرخ نان گران نشده كه مزد شما گران شود. اين افزايش قيمت هم در ابتدا عنوان مي‌شود به خاطر دستمزد كارگر است اما بعد چه اتفاقي بيفتد را نمي‌دانم، چون دفعه پيش؛ سال 93 هم گفته بودند نان را به خاطر مزد نانواها گران مي‌كنيم اما چيزي از اين گراني به ما نرسيد. همان سال هم اسمي دستمزدمان زياد شد اما از آن طرف آرد هم گران شد. چيزي تهش نماند كه بگويم اين گراني در دستمزد تاثيري گذاشت. ما در سبزوار عددي مزد مي‌گيريم. يعني چانه‌گير بابت هر نان 17 تومان مي‌گيرد و شاطر 22 تومان.»وي در توضيح بيشتر ادامه مي‌دهد: «اين نرخي است كه سه سال پيش با اتحاديه (كارفرمايان) توافق كرديم اما هر بار نان گران مي‌شود تقاضا براي نان هم كمتر مي‌شود. مزد ما از سال 90 به بعد چند بار زياد شد اما چون هرچقدر نان بفروشيم مزد مي‌گيريم، وقتي نان گران مي‌شود مشتري هم كمتر مي‌خرد. عملا پولي كه دست ما مي‌آيد همان پول قبلي است. مثلا اگر من قبلا با روزي 2500 تا نان مزدم سي هزار تومان مي‌شد، با تجربه قبلي، وقتي نان گران شود مردم 2000 تا مي‌خرند كه همان سي هزار تومان مي‌شود. هر كدام از مشتري‌ها به خاطر گراني نان حتي يك دانه نان كمتر بخرد عملا ما بايد همان مزد قبلي را بگيريم.»اين كارگر نانوايي در عين حال با اشاره به ايراد قانوني به قراردادهاي كارگران نانوايي‌ها مي‌گويد: «منِ كارگر نمي‌خواهم نانم را با گران كردن نان مردم در بياورم. مگر ما چون نانواييم تفاوتي با بقيه كارگرها مي‌كنيم؟ همان حداقل‌مزد قانون كاري را به ما بدهند راضي هستيم. ما هم ساعت كاري زياد و سخت بودن كارمان براي همه روشن است اما وقتي پاي حق و حقوق وسط مي‌آيد همه حساب و كتاب‌ها عوض مي‌شود و براي گرفتن حق‌مان بايد منتظر چيزي باشيم كه ربطي به ما ندارد. اصلا دولت قيمت نان را ثابت نگه دارد، خيلي هم كار خوبي مي‌كند، اما چرا فشارش را بايد من كارگر تحمل كنم؟»