ويراني هاييتي به ساعت 5 عصر
در دوازدهم ژانويه سال 2010، به ساعتِ 5 عصر، زمينلرزهاي وحشتناك پورتو پرنس، پايتخت هاييتي را با خاك يكسان كرد. سازمان ملل متحد، اين زلزله را بزرگترين فاجعهاي خواند كه از بدو تاسيسش تا آن زمان (2010) با آن مواجه شده است. زمينلرزه هاييتي حدود 250 هزار كشته بر جاي گذاشت و از اين حيث، بدترين فاجعه طبيعي در زندگي بشر مدرن بوده است. حتي زلزله بزرگ ليسبون در 1775، كه پايتخت پرتغال را ويران كرد و ولتر و بسياري از روشنفكران اروپايي را به خدا بياعتقاد كرد، در برابر بلايي كه طبيعت بر سر مردم هاييتي آورد، فاجعه كوچكي بود. در زلزله ليسبون 100هزار نفر كشته شدند. با اينكه بزرگي زلزله هاييتي 7 ريشتر بود ولي فقدان زيرساختهاي مناسب در پايتخت اين كشور موجب تخريب وحشتناك و دشواري كمكرساني به مدفونشدگان در زير آوار شد. دولت هاييتي پس از اين زلزله، كنترل فرودگاه اصلي اين كشور را به امريكا واگذار كرد و ايالات متحده 16هزار نظامي را براي كمك به زلزلهزدگان هاييتي، روانه اين كشور كرد. ايران هم يك فروند هواپيما حامل كمكهاي اوليه، غذا و دارو به هاييتي فرستاد. باراك اوباما نيز 100 ميليون دلار براي كمك به مردم هاييتي، به دولت اين كشور اختصاص داد. اما چند ماه بعد، اين شايعه بر سر زبانها افتاد كه زلزله هاييتي ناشي از سوءاستفاده ارتش امريكا از تكنولوژي هارپ بوده است. در آستانه جام جهاني 2010، زلاتان ابراهيموويچ نيز اين مدعا را عليه دولت اوباما مطرح كرد. عاشقان شايعات شبه علمي در جهان غرب، اين مدعا را مطرح كردند كه ارتش امريكا قصد داشته با هارپ زلزله بزرگي در تهران ايجاد كند اما خطاي تكنولوژيك موجب شده است اين زلزله در دو قاره آن سوتر، در پايتخت هاييتي رخ دهد!