حضور قرآن در ديوان حافظ
كلام حق در بيان لسان‌الغيب
حافظ شيرازي در گذشته 792 قمري شناخته‌شده‌ترين و مشهورترين چهره ادبي ايران در سراسر جهان است و آوازه‌اي بلند و نامي جاودان دارد، شاعر و عارف و انديشمندي بلندمرتبه كه جلوه‌ها و ابعاد گوناگون روح ايراني را در ديوان نسبتا كم حجم (495 غزل) اما ژرف و پر غنايش بازتاب داده و در غزليات گرانسنگ و هنرمندانه‌اش تمام پيچيدگي‌هاي روان رندانه ايرانيان را بازتابانده است. بي‌دليل نيست كه بدون اغراق در خانه عموم ايرانيان ديواني از حافظ حضور دارد و ايرانيان در مراسم و آيين‌هاي مختلف ملي و ديني حافظ را در نظر دارند و در بزنگاه‌هاي حساس به ديوان او تفال مي‌زنند. حافظ همچنان كه از تخلصش بر مي‌آيد، وامدار كلام خدا در قرآن مجيد است و انسي درازآهنگ و عميق با اين كتاب آسماني داشته است، هنرمندي سترگ كه خون دل‌ها خورده تا قرآن كريم را در سينه جاي داده و آن را در اشعار ماندگارش منعكس ساخته است.
كتاب ارجمند نگاه قرآني حافظ نوشته استاد مصطفي بادكوبه‌اي، شاعر، نويسنده، مولاناپژوه و حافظ شناس معاصر تلاشي است براي بازشناسي اين انعكاس در غزليات حافظ. نويسنده كه تاكنون بيش از بيست اثر در زمينه فرهنگ، ادب و بزرگان ادبي ايران نوشته پيش از اين نيز زندگينامه حافظ را نگاشته است و كتاب مهم آيات نور در سفينه غزل كه در تطبيق عمومي غزليات حافظ با قرآن كريم است، را در كارنامه دارد. او در كتاب حاضر يك به يك سراسر غزليات حافظ را در نورديده و بعد از ارايه هر غزل ابيات ملهم از آيات قرآني را با ارجاع به آيه يا آيات مربوطه معرفي و ترجمه و شرح كرده است. خوانندگان با مطالعه اين اثر به عمق نفوذ قرآن در اشعار حافظ پي مي‌برند و همچنين جنبه‌هاي نامكشوف شعر حافظ را در مي‌يابند.