نگراني از تخريب خانه نيما در صحن مجلس
گروه اجتماعي| روز گذشته يكي از تذكرات كتبي نمايندگان به مسوولان اجرايي كشور كه در صحن مجلس قرائت شد، تذكر رحيمي، نماينده تهران به اتفاق 46 تن از نمايندگان به وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي بود و توضيحي كه از وزير خواسته شد در مورد: «علت تعلل در نگهداري از خانه نيما يوشيج با وجود ثبت آن در فهرست آثار ملي و توضيح اقدامات انجام شده در جهت جلوگيري از تخريب اين آثار ملي.» يك هفته پيش بود كه ميراث فرهنگي استان تهران اعلام كرد خانه نيما يوشيج به درخواست مالك بنا از فهرست ميراث ملي خارج شده است، خانه‌اي كه در سال ۱۳۸۰ و همزمان با سالمرگ نيما واجد ارزش تاريخي شناخته شده و در فهرست آثار ملي كشور ثبت شد و روز 15 آبان ماه پس از گذشت ۱۶ سال، اين خانه از فهرست آثار ملي ايران خارج شد. روابط عمومي ميراث فرهنگي تهران با اشاره به اينكه اين اتفاق به درخواست مالك بنا افتاده است، مي‌گويد: «اجازه تخريب اين بنا را ندارند اما ديگر هيچ قانوني حامي اين خانه تاريخي نيست.» انتشار اين خبر واكنش‌هاي بسياري در ميان فرهيختگان ادبي و هنري و فعالان ميراث فرهنگي به دنبال داشت. از تذكري كه احمد مسجد جامعي در صحن شورا داد و گفت: «درخواست ما اين است كه شهردار تهران، مانع تخريب خانه نيما يوشيج شود. به هيچ‌وجه مطلوب نيست كه در زمان مديريت شهري ايشان، خانه نيما يوشيج تخريب شود.»
هنرمندان هم در واكنش به اين خبر نامه‌اي سرگشاده به رييس‌جمهور نوشتند و خواستار اقدام دولت براي حفظ اين ميراث ارزشمند كشور شدند: «آقاي رييس‌جمهور؛ مديران اجرايي و مياني بسياري قول همكاري داده‌اند. ولي تجربه بدقولي‌هاي اين چند سال اخيرشان كه در تخريب‌هاي حسرت‌بار متوالي نيز به گوش جامعه فرهنگي و هنري خوانده شد، ما را بي‌طاقت كرده است. موضوعي كه مقياسش فراتر از همه فارسي‌زبانان جهان است، نمي‌تواند تنها به تصميم‌گيران خردشهري و محلي سپرده شود. جديت شما تنها با معيار فوريت سنجيده خواهد شد. از شما تقاضا داريم بنا به سوگندي كه در آغاز مسووليت يادكرده‌ايد، حافظ خانه همه ما باشيد.»
خانه نيما در خيابان رمضاني دزاشيب، در همسايگي خانه سيمين و جلال قرار دارد تا چندي پيش مسوولان ميراث فرهنگي وعده مي‌دادند كه قصد دارند با مرمت و بهسازي اين دو بنا، اين خيابان را به پاتوق اهالي فرهنگ تبديل كنند. اما خانه نيما بعد از ثبت نامش در فهرست ميراث ملي به حال خود رها شده و هيچ اقدامي جهت حفاظت آن از سوي مالك و ميراث فرهنگي كه وظيفه نظارت بر بناهاي ثبتي را دارد، صورت نگرفته بود. به نظر مي‌رسد ساخت برج و ساختماني مدرن در محله‌اي مانند دزاشيب، انتفاع بيشتري نصيب ذي‌نفعان كند تا حفظ اثري كه بخشي از تاريخ ايران در آن اتفاق افتاده است و تصاوير بسياري از پدر شعر نو فارسي در ايوان و حياط آن ثبت شده است.