هيجان خبري وزارتخانه‌ها كم شده است
طبيعي است كه كمتر نامش در رسانه‌ها مطرح باشد. در مورد آقاي زنگنه نيز همين گونه است. در دوره اول مساله رفع تحريم‌ها و از سر گرفتن صادرات نفت مطرح بود كه اين ماموريت توسط آقاي زنگنه به خوبي انجام شد. طبيعي است كه امروز چارچوب‌هاي اوپك ايجاب نمي‌كند كه ايران توليد را دو برابر كند. نه ايران در سياست‌هاي اقتصادي‌اش چنين برنامه‌اي دارد و نه چارچوب‌هاي اوپك پذيراي اين امر است. وظايف وزارت نفت در شرايط حاضر كم هيجان‌تر است. حفظ بازار نفت و افزايش كيفيت محصولات نفتي و اكتشاف منابع جديد نفتي از وظايف امروز اين وزارتخانه است. اين مسووليت‌ها بسيار مهم هستند اما هيجان خبري‌اي با خود ندارد. طبيعي است كه چهره آقاي زنگنه را مرتبا در صدر اخبار نمي‌بينيم. بقيه وزارتخانه‌ها هم با چنين مساله‌اي مواجه هستند. به همين دليل است كه چهره‌هاي خبرساز دولت يازدهم امروز كمتر در ميانه ميدان هستند.
طبيعي است كه هر مسوولي در ابتداي كار پرانرژي‌تر باشد و وقت بيشتري بگذارد اما به مرور نياز كمتري به وقت گذاشتن احساس مي‌شود. كم‌كم با انتخاب همكاران مناسب مي‌توان كار را روي ريل گذاشت و نظارت كرد. وقتي يك نفر تازه در يك وزارتخانه قرار مي‌گيرد، مساله عزل و نصب‌ها و ده‌ها شوراي مشورتي و تصميم‌ساز را بايد پيگيري كند. اينها به‌شدت وقت‌گير است اما اين مساله هميشگي نيست. اگر وزير به خوبي مديريت كند، اختيارات را تفويض كرده و به ديگران مي‌سپارد و خودش در موضع نظارت ستادي قرار مي‌گيرد.