مراقبت از نهال مهم‌تر از كاشت آن

پويش‌هاي مردمي بسيار خوب هستند. درختكاري هم كار بسيار خوبي است بنابراين پويشي كه در آن مردم به كاشت درختان دعوت شوند، اقدام بسيار خوبي است. اما مساله مهم‌تر از كاشت درختان، نگهداري و مراقبت بعد از كاشت است. يعني مردم درخت را بكارند و اين قدرت را داشته باشند كه از درختي كه كاشته‌اند، محافظت كنند. مردم خيلي علاقه‌مندند كه درخت بكارند اما زميني كه براي كاشت درخت انتخاب مي‌كنند، خيلي مهم است. منتها درباره زمين‌هايي كه درخت در آنها كاشته مي‌شود مشكلاتي وجود دارد. اين زمين‌ها يا تحت مالكيت دولت و وزارتخانه‌هاست يا شهرداري. به همين دليل هم مردم نمي‌توانند و قدرت اين را ندارند كه از نهال هاي‌شان مراقبت كنند. خود دولت و وزارتخانه‌ها و بعضا شهرداري هم كه از نهال‌ محافظت نمي‌كنند؛ يا زمين را واگذار مي‌كنند، يا به شركت‌هاي مختلف مي‌بخشند يا كساني حيوانات‌شان را در آن زمين مي‌چرانند و كارهايي از اين قسم. بنابراين آن همه درخت كاشته شده كه در صورت بزرگ شدن مي‌توانند جنگلي زيبا به ارمغان بياورند و كمك‌هاي نامعتنابهي به محيط‌زيست كنند، از بين مي‌روند. يك گوسفند مي‌تواند ده- بيست هكتار از نهالي كه كاشته شده و حتي سه سال از آن محافظت شده و قدش به سي سانت تا يك متر رسيده است را در يك روز نابود كند. نتيجه مي‌شود اينكه زميني كه مي‌توانست به جنگلي زيبا تبديل شود با يك چراي گله گوسفندان نابود مي‌شود. خب معلوم است، حتي نهال سه ساله هنوز جوان و نرم است و به راحتي خورده مي‌شود. اين جور نهال‌ها كه اصلا براي شترها يك لقمه هستند. بايد سازمان‌هاي دولتي، سازمان جنگلباني، سازمان محيط زيست و همه سازمان‌هايي كه نقشي در اين داستان دارند، زمين‌هايي را كه قابليت دارند به نحوي به يك دهي، عشايري يا طايفه‌اي واگذار كنند و به آنها بگويند در صورتي كه اين زمين را جنگل كنيد، زمين براي شما است. مالكيت، خيلي مهم است. مردم براي چيزي كه نسبت به آن احساس مالكيت داشته باشند، انرژي بيشتري صرف مي‌كنند و اهميت بيشتري براي آن قائل مي‌شوند. سازمان‌هاي ما بايد شرايطي پيش بياورند كه مردم تشويق به كاشت نهال و مراقبت از آن شوند.

‌ ناجي لاك‌پشت‌هاي پوزه‌عقابي قشم