كتابخانه
خواب‌هاي فرويد و تحليل روانكاوانه او
كتاب رويا يكي از آثار كوتاه زيگموند فرويد است كه بارها به زبان‌هاي مختلف تجديد چاپ شده است.
فرويد در اين كتاب كوچك، تعدادي از خواب‌هاي ساده خود را نقل كرده و تحليل روانكاوي مي‌كند تا از اين طريق آن را به شكلي آموزشي طرح كند و چگونگي تركيب عناصر پيداي خواب و ارتباط با عناصر پنهان آن را نشان دهد. تحليل‌هاي او از روياي خودش مي‌تواند نمونه و الگوي خوبي براي ديگران باشد.
فرويد كتاب كوچك رويا را كه كمتر از صد صفحه بود در سال 1902يعني دو سال بعد از كتاب بزرگ تعبير خواب نوشت. كتاب قبلي چهارصد صفحه بود اما به نظر او براي اينكه تعبير خواب در اذهان جا بيفتد احتياج به كتاب كوچك‌تري نيز بود.
وي مي‌خواست اين كتاب جديد به عنوان درآمدي بر كتاب رويا به كار رود.
كتاب «رويا» اثر زيگموند فرويد در سال 94 براي اولين‌بار با ترجمه شاهرخ عليمراديان توسط انتشارات هاشمي منتشر شده كه هم‌اكنون در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد.
از مهم‌ترين سرفصل‌هاي اين كتاب مي‌توان به نمونه روش تحليل روانكاوي، تغييرات و اصلاحات نهايي، اضطراب درون رويا، رويا به مثابه نگهبان خواب، مكانيسم رويا‌سازي، رويا و جاده طلايي، تفسير رويا، تعبير رويا و ثبت آن، روند همانند‌سازي و... اشاره كرد.
آشنايي با مباني روانكاوي
آثار اصيل و اوليه بنيانگذاران روانكاوي به خصوص مقالات و سخنراني‌هاي مكتوب شده آنان از اين نظر اهميت دارد كه اولا سرچشمه‌هاي يك دانش و معرفت جامع در علوم انساني را به ما نشان مي‌دهد كه بسياري از آموزه‌هاي آن تا زمانه ما كاربرد دارد و ثانيا خواندن انديشه‌هاي اوليه و بنيادي آن نمايانگر كوشش عظيمي است كه آنان براي علمي و تجربي كردن پرسش روان آدمي در عصر خود به كار برده‌اند.
بعد از فرويد روانكاوان نئوفرويدين در نيمه دوم قرن بيستم مطالبي را به آن افزودند و مطالبي را زدودند ولي اصول آن همواره اصولي پابرجا است و نوشته‌هاي مرجع راه و روش ما را در تحليل و همچنين در درمان مشخص مي‌كند. شايد رمز ماندگاري روانكاوي پس از يك قرن از پديد آمدن آن در صحنه دانش بشري اين حقيقت است كه اين رويكرد علمي در نگاه به روان آدمي از نوعي خلوص و صميميت برخوردار است و دانشي است كه با احساس درآميخته است.
امريكاي يك سوسياليست
كار نوشتن «امريكا» را كافكا در سال 1912 آغاز كرد. با توجه به اين نكته كه كافكا اين داستان را در سنين جواني و بدون اينكه به امريكا سفري كرده باشد نوشته است بايد گفت تصويري كه از اين كشور داده از روي كتاب‌هايي است كه نويسنده درباره امريكا خوانده بود. ازجمله زندگي بنجامين فرانكلين كه از كتاب‌هاي مورد علاقه كافكا بوده است.
براي اينكه كتاب «امريكا» را بهتر درك كنيم بايد اطلاعاتي از علاقه كافكا به سوسياليسم و شركت او در محافل سياسي زمان خود مانند «كبول جوانان پراگ» داشته باشيم.
«امريكا» درباره بي‌عدالتي‌هايي است كه در جامعه سرمايه‌داري امريكا وجود دارد. با توجه به اينكه كافكا زماني اين قصه را نوشت كه گرايش‌هاي سوسياليستي داشت، فصل آخر كتاب را كه در آن «كارل» به رستگاري موعود مي‌رسد، بايد همان آرمانشهري پنداشت كه سوسياليست‌ها به آن اعتقاد داشتند.