انتقاد به بازي با سيرالئون
امير حاج‌رضايي
درباره هماهنگي ديدارهاي تداركاتي تيم ملي دو موضوع مهم وجود دارد؛ اول اينكه آيا ما پول لازم را براي دعوت از تيم‌هاي بزرگ داريم؟ دوم اينكه آيا روابط ديپلماتيك موثري براي تسهيل در رفت و آمد تيم‌هاي نامي وجود دارد يا خير؟ در مورد مسائل مالي همه مي‌دانيم كه فدراسيون اخيرا به طور جدي به چالش كشيده شد و دليل اصلي آن نيز مباحث مالي بود. پول‌هاي زيادي در اين فدراسيون حيف و ميل شده است؛ حيف و ميل به اين معنا كه بابت عقد قراردادهايي كه به نتيجه دلخواه منتج نشده غرامت‌هاي سنگيني پرداخت شده كه اين هم به بي‌تدبيري آقايان فدراسيون‌نشين برمي‌گردد. به محدوديت‌هاي موجود عليه كشورمان واقفيم، اين موضوع قابل انكار نيست كه دچار تنش‌هايي هستيم كه باعث مي‌شود خيلي از تيم‌هاي بزرگ از بازي با ما استقبال نكنند. اين اتفاق كاملا غيرفوتبالي است و نمي‌توان خرده‌اي به آن گرفت. همه مردم كه به خوبي مي‌توانند اتفاقات فوتبالي را كارشناسي كنند، دچار اين مقايسه مي‌شوند كه چرا تيمي مثل عربستان با بلژيك و ايتاليا بايد بازي كند و ما سراغ سيرالئون بايد برويم؟ آنها كاملا حق دارند و نظرشان هم كاملا درست بوده و به نظرم اين نقد جدي به فدراسيون وارد است. قبول دارم كه بازي‌هاي دوستانه در آستانه جام جهاني بايد از ديدارهاي آسان آغاز شود، به بازي‌هاي سخت برسد و در نهايت هم به بازي‌هاي آسان ختم شود. اما بايد شان و منزلت تيم ملي را هم در نظر گرفت. ديدار با الجزاير و تونس داراي توجيه فني است، سبك بازي آنها به رقيب ما و در نظر گرفتن شباهت‌ها و اشتراكات باعث مي‌شود بازي با آنها دستاوردهاي زيادي براي ما در پي داشته باشد اما در مورد انتقاد به سطح كيفي رقيب فرداي تيم ملي با شما و هواداران فوتبال موافقم.
كارشناس فوتبال