تبريك به همه جز دكتر صادق زيباكلام

در جام جهاني 1998، وقتي كه فرانسه در فينال برزيل را شكست داد، امه ژاكه، سرمربي تيم ملي فرانسه در كنفرانس خبري پس از مسابقه گفت: «اين قهرماني را به همه مردم فرانسه تبريك مي‌گويم جز سردبير و كاركنان روزنامه اكيپ.» ماجرا از اين قرار بود كه پس از حذف فرانسه در نيمه‌نهايي يورو 96، روزنامه اكيپ منتقد هميشگي امه ژاكه و تيم ملي فرانسه شد. در فاصله دوساله‌ مابين يورو 96 تا جام جهاني 1998، روزنامه اكيپ از صدر و ذيل تيم فرانسه انتقاد مي‌كرد. از همه تصميمات ژاكه گرفته تا تاكتيك تيم و نحوه بازي بازيكنان فرانسه. امه ژاكه پس از حذف فرانسه در ضربات پنالتي مقابل چك در يورو 96، گفته بود 736 روز به من فرصت بدهيد تا فرانسه را قهرمان جهان بكنم. با اينكه فرانسه در 1998 ميزبان جام جهاني بود، روزنامه اكيپ هيچ حمايتي از تيم ملي كشورش نكرد و حتي در جريان برگزاري مسابقات جام جهاني، منتقد تيم ژاكه باقي ماند. اما وقتي كه فرانسوي‌ها كرواسي را بردند و به فينال راه يافتند، اكيپ از ورطه لجاجت و بدبيني خارج شد و سردبير اين روزنامه در سرمقاله‌اي كه فرداي پيروزي مقابل كرواسي نوشت، از عملكرد تيم فرانسه در مسابقات جام جهاني تجليل كرد و نفس راهيابي به فينال را در خور تقدير دانست. بديهي بود كه اكيپ قبل از بازي فينال ديگر نمي‌توانست از ژاكه و شاگردانش انتقاد كند. به همين دليل سردبير اكيپ تبريك گفتن را به ادامه خرده‌گيري به ژاكه و شاگردانش ترجيح داد. اما امه ژاكه پس از قهرماني فرانسه، با گفتن آن جمله كوبنده و فراموش‌نشدني، بابت دو سال ناهمدلي و ناهمراهي با روزنامه اكيپ تسويه حساب كرد. حالا حكايت تيم ملي ايران و دكتر صادق زيباكلام هم چيزي از جنس تقابل روزنامه اكيپ و تيم ملي فرانسه است. صادق زيباكلام هم، كه تقريبا هيچ شناختي از فوتبال ندارد و معلوم نيست دقيقا از چه زماني توجهش به تيم ملي ايران جلب شده است، در چند سال گذشته چندين بار در نشريات بر ضرورت شكست تيم ايران در تورنمنت‌هاي مهم تاكيد كرده است. دكتر البته از قديم طرفدار شكست تيم ملي بوده ولي در طول يك سال اخير اينجا و آنجا، هرجا كه ضروري ديده، براي كي‌روش و شاگردانش آرزوي باخت كرده است! استدلال او هم اين است كه اگر تيم ملي فوتبال ايران در جام جهاني ببرد و بدرخشد، نژادپرستي و شؤونيسم ما ايراني‌ها بالا مي‌زند و ديگر خدا را هم بنده نيستيم. معلوم نيست از نظر دكتر زيباكلام چرا شادي مردم برزيل در جام جهاني حلال است ولي شادي مردم ايران حرام؟ برزيلي‌ها كه چپ و راست قهرمان جام جهاني شده‌اند ولي ما روز جمعه در برابر مراكش، تازه دومين برد خودمان را در كل ادوار جام جهاني كسب كرديم. ظاهرا به غير از كساني كه مخالف برگزاري كنسرت در اين كشور هستند، صادق زيباكلام هم با شادي اين ملت مخالف است. گروه اول، به زعم خودشان، دلايل شرعي در مخالفت با شادي مردم ايران دارند، صادق زيباكلام هم دلايل سياسي و فرهنگي در نفي اين شادي دارد. آن گروه و اين استاد، اگرچه در رد و قبول سكولاريسم اختلاف اساسي دارند، ولي وجه مشترك‌شان اين است كه مردم ايران را ناشاد و غمبرك‌زده مي‌خواهند. خوشبختانه شاگردان كي‌روش روز جمعه مراكش را شكست دادند و ملت ايران را، كه با مشكلات فراواني دست و پنجه نرم مي‌كند، عميقا شاد كردند. جمعه شب، قطعا شادترين شب سال 97 تا به امروز بوده است. زيباكلام كه در طول چند ماه گذشته، در دو مصاحبه مطبوعاتي با تاكيد از ديدگاه كوته‌بينانه‌اش راجع به ضرورت باخت تيم ملي در جام جهاني دفاع كرده بود، جمعه شب احتمالا تنها ايراني مغموم از پيروزي تيم ملي ايران بود. پس ما هم به سبك امه ژاكه، اين پيروزي دلچسب را به همه مردم ايران تبريك مي‌گوييم جز دكتر صادق زيباكلام!