در نبود مديريت كارآمد
اگر چه همدلي و همراهي جامعه موسيقي براي ماندن شهرام عزيزمان در مسير خدمت به هنر موسيقي ستودني بود اما امروز ضمن احترام گذاشتن به تصميم او، به جاي تلاش براي نگه داشتن او در موقعيت كوچكي كه در اختيارش بود و او توانست بهترين و بيشترين ثمربخشي را از آن موقعيت اندك بيرون بكشد، با او همراه و همسو شديم تا شايد بتوانيم آن گونه از مشكلاتي را كه توانستند اين مرد خستگي‌ناپذير را نااميد كنند، از ميان برداريم.
امروز درد صارمي، درد موسيقي و مديريت ناكارآمد و سست حاكم بر سرنوشت موسيقي در برخي نهاد‌ها و تشكل‌هاي فرهنگي و هنري به خصوص نهادهاي صنفي موسيقي كشورمان است. اگر درست ببينيم، بحث، نه بر سر رفتن و نرفتنِ صارمي كه بر سرِ چگونه ماندن بر سرِ پيمان است! صارمي از درد مشترك سخن گفت و اين درد تنها با همراهي تمامي هنرمندان است كه مي‌تواند به درمان برسد. شهرام صارمي فرهنگسراي كوچك و زيباي ارسباران را كه خانه هنرمندانش كرده بود، رها كرد. اما امروز خانه موسيقي ما به هنرمندان مديري مثل او نياز دارد. موسيقي كشور ما امروز صارمي‌ها را نيازمند است. به قول اشرف‌الدين حسيني (نسيم شمال): «منشينيد خموش ياران». پيام رفتن صارمي از ارسباران بسيار گران است.
با احترام به شهرام صارمي/ سه بامداد دوم تير