ادامه واكنشها به سخنان بيپايه و اساس نتانياهو
ياوه گوييهاي يك جنگجو
فيليپ استيونس / مصطفي كريمي/ نخستوزير اسراييل جنگ با ايران را تنها راهحل مساله هستهاي ايران ميداند اما كارشناسان ميگويند دانش هستهاي ايران را با بمباران نميتوان نابود كرد. طنز ماجرا در دادخواست شديد بنيامين نتانياهو، نخستوزير اسراييل نيست. نتانياهو اين هفته به واشنگتن رفته بود تا يكي ديگر از آن هشدارهاي آخرالزماني خود را درباره برنامه هستهاي ايران بدهد. او در داخل همان نقاشي ساده بمب ايراني را باقي گذاشت كه در سخنراني سال 2012 در مجمع عمومي سازمان ملل متحد در دست گرفته بود. اما نمايش جديد وي اين نكته را به ما يادآوري كرد كه هيچ كس به اندازه نخستوزير كنوني اسراييل براي خلعسلاح ايران سخت كوشش نميكند.
دوستان جمهوريخواه نتانياهو در كنگره از او به گرمي استقبال كردند. جان بينر، رييس مجلس نمايندگان هرگز هيچ فرصتي را براي ضربه زدن به باراك اوباما، رييسجمهور امريكا از دست نميدهد. بسياري از دموكراتها نزديك نشدند. آنچه بايد اسراييل را نگران كند اين است كه فراتر از كنگره هيچ كس به او گوش نميكرد. رويكرد تخاصم جويانهاي كه به مشخصه اصلي نتانياهو تبديل شده از مدتها قبل او را از حمايت اروپاييها محروم كرده است. او با رسوا كردن اوباما در جمع جمهوريخواهان اعتماد كاخ سفيد را نيز از دست داد.
طنز روزگار در اينجا نهفته است. نتانياهو خود را بياعتبار كرده است. دولت اسراييل حالا هر چه -- منطقي يا غيرمنطقي -- درباره مخاطرات غيرقابل ترديد توافق هستهاي احتمالي با تهران بگويد، اين هشدار عموما به عنوان ياوه گويي كسي تلقي خواهد شد كه فقط به دنبال يك جنگ ديگر در خاورميانه است. منزوي شدن اسراييل فقط بر سر ايران نبوده است. افكار عمومي كه به شكل روز افزوني جامعه بينالمللي را به سوي به رسميت شناختن كشور مستقل فلسطيني در سازمان ملل متحد سوق ميدهد مستقيما متاثر از گسترش بيوقفه شهركهاي يهودينشين غيرقانوني اسراييل در مناطق اشغالي كرانه باختري رود اردن است. تشكيلات خودگردان فلسطين به رهبري محمود عباس درهرگونه مذاكرات جدي صلح بايد امتيازات بزرگي كسب كند. اين تشكيلات مجوز عبور دريافت كرده است. وقتي نخستوزير اسراييل علني تلاشهاي صلح امريكا را مسخره ميكند و هر هفته با غصب هر چه بيشتر زمينهاي فلسطينيها راهحل مبتني بر اصل دو كشور را تحقير ميكند، عباس ديگر نيازي به هيچ اقدامي ندارد.
مجموعهاي از مقامات ارشد سابق و ژنرالهاي سابق از دستگاههاي امنيتي اسراييل گفتند سفر نتانياهو به امريكا و سخنراني او در كنگره «يك خطر روشن و حاضر براي امنيت اسراييل است». آنها گفتند اين شكاف با اوباما به حمايت دوحزبي امريكا از اسراييل لطمه زده و مهمترين دوست اسراييل را به دشمن تبديل كرده است.
اين مقامات سابق اسراييلي شايد اين را نيز گفته باشند كه نتانياهو با تبديل كردن مساله ايران به يك مساله جناحي در امريكا عملا كار را براي اوباما براي امضاي يك توافق كلي با ايران تا قبل از پايان مهلت ماه مارس آسانتر كرده است. حمايت امريكا از اسراييل به معناي آن نيست كه امريكاييها راضي ميشوند كه يك نخستوزير اسراييلي بكوشد رييسجمهور آنها را به سوي جنگ سوق دهد. بيشتر آنها از ماجراجوييهاي نظامي امريكا در خاورميانه خسته شدهاند. در خصوص ديگر اعضاي گروه پنج به اضافه يك نيز، حركت اخير نتانياهو در امريكا فقط موجب تقويت همان تلقي قبلي ديرينه آنها درباره وي شده است.
حسن روحاني در مواجهه با سختيهاي ناشي از تحريم دركنار سقوط قيمتهاي نفت روزنهاي را به غرب عرضه كرده است كه ممكن است پويايي روابط دو طرف را تغيير دهد. سوزان رايس، مشاور امنيت ملي كاخ سفيد، ميگويد رويكرد امريكا «بياعتمادي اما راستآزمايي» است. اين جمع بدي نيست. اگر بر سر شرايط توافق حاصل شود
- كه فعلا اصلا معلوم نيست تهران آنها را بپذيرد- چنين معاملهاي يك مصالحه ناقص خواهد بود. اما همين توافق نيز از يك جنگ بيثمر بسيار بهتر خواهد بود.