تعيين تكليف نهادهاي ناكارا
شهربانو اماني
در ابتداي انقلاب به دليل عدم تجربه كافي مديران و همچنين به سبب نهادينه نشدن بسياري از اركان نظام؛ نهادهاي فراواني شكل گرفت كه البته خيلي از آنها در آن مقطع زماني بحق و درست بودند. اما بعد از تثبيت نظام و نهادينه شدن مصاديق آن و همچنين استقرار اركان نظام به واسطه رجوع به راي مردم، اين نهادها همچنان به فعاليت خود ادامه مي‌دهند. به ياد دارم در دوره‌اي كه به عنوان نماينده در مجلس بودم، مي‌خواستند ستاد آزادگان را منحل كنند، چرا كه ديگر تمامي آزادگان تعيين تكليف شده بودند، اما اين مساله به واسطه مقاومت‌هايي كه مي‌شد عملا منتفي شد. همين سرنوشت براي بسياري ديگر از نهادها و سازمان‌هاي موازي هم صادق است. آن روزها شوراي اجتماعي زنان نيز به سبب اهميتي كه داشت، تشكيل شده بود. به خاطر دارم كه امام(ره) وقتي كه تعدادي از مسوولان وقت از ايشان در مورد ضرورت حضور زنان در عرصه‌هاي مختلف سوال كردند، با قاطعيت گفتند كه زنان بايد در همه اركان حضور داشته باشند. اين ضرورت در طول زمان به تدريج بيشتر و بيشتر شد به‌طوري‌كه از 4 نماينده زن در عمر 4 دوره اول مجلس، امروز تعداد زنان نماينده در خانه ملت به 17 نماينده رسيده كه البته باز هم كافي نيست. به بياني زنان خيز بلندي براي حضور در عرصه‌هاي مختلف برداشته‌اند؛ خيزي كه شايد استارت عملي آن را مرحوم هاشمي‌رفسنجاني در دوران رياست‌جمهوري‌شان زدند كه تلاش كردند از زنان در بخش‌هاي مختلف دولت استفاده كنند. اما به نظر مي‌رسد اين مساله نبايد بهانه‌اي باشد براي فعاليت تعدادي از نهادهايي كه از بودجه دولتي استفاده مي‌كنند ولي عملا كارايي خاصي ندارند. من در دوره پنجم و ششم مجلس، از سوي مجلس نماينده در اين شورا بودم.حالا و در آستانه 40 سالگي انقلاب اسلامي و در حالي كه تمامي سازمان‌ها و نهادها سرو شكل واقعي خود را پيدا كرده‌اند، اين شوراها و نهادها بايد بيايند و بگويند كه در طول اين سال‌ها چه كرده‌اند و چه دردي را از مردم دوا كرده‌اند؟ به نظر مي‌رسد، الان زماني است كه بايد نظام و سازمان‌هاي بالادست يك‌بار براي هميشه براي چنين نهادهايي تعيين تكليف كنند تا ضمن جلوگيري از موازي‌كاري آنها، از هزينه‌هاي مختلفي كه عملكرد آنها مي‌تواند براي جامعه و نظام داشته باشد، كاسته شود. عضو شوراي شهر تهران