فوتباليست‌ها با پاهاي‌شان خلق هنر مي‌كنند
گل دانايي‌فرد به اسكاتلند شاهكار بود
بهمن فروتن
يادش بخير، من آن بازي ايران و اسكاتلند را ديدم، آن گل ايرج دانايي‌فردد عزيز كه ديگر در بين ما نيست به اين تيم را كه اولين گل تيم ملي در جام جهاني بود. به ياد قديم‌ها آمده بودم سري به زمين فوتبال راه‌آهن بزنم، ياد گذشته‌ها افتادم، صحبت از ايرج دانايي‌فردد شد كه اردشير لاردوي گفت ايرج هم از بين ما رفت، وا ماندم، وا دادم. سرنوشت فوتباليست‌هاي بزرگ ما نبايد اينطور باشد. اينان قهرمانان ملي ما هستند كه يادگاري‌هاي بزرگي براي ما به ارمغان آورده‌اند و دل مردم را خوشحال كرده‌اند. گل ايرج يك اثر ادبي بزرگ نبود؛ اما يك چيز خاص براي خودش بود. درست كه دانايي‌فرد يك بازيكن تكنيكي با دريبل‌‌هاي منحصر‌به‌فرد داشت؛ اما آن گل يك شاهكار بود، چرا كه ما تا آن زمان آنچنان تجربه بين‌المللي‌اي نداشتيم، اسكاتلند يك نام بزرگ براي ما بود و او آن اولين گل را براي ما به ثمر رساند.فوتبال قوم بزرگي دارد كه اعضاي آن همبستگي، وابستگي و اشتراكات فرهنگي بسياري با هم دارند و در يك زمينه‌هايي هم بسيار غني هستند. اين همدلي، عواطف، حساسيت‌ها و احساسات يك چيز پيش پا افتاده نيست. در اين زمين قديمي راه‌آهن بازي كردن و گل كردن هنر مي‌خواهد، زميني كه دانايي‌فردها به فوتبال ايران معرفي كرد و حالا به اين روز افتاده. مي‌گويند بخش بخصوصي باعثش است. اگر مجسمه‌ساز با دستانش يك اثر هنري خلق مي‌كند، يك فوتباليست با پاهايش اين كار را كرده و تحسين همه را برانگيخته و باعث لذت همگان مي‌شود، درست مثل همان گلي كه ايرج دانايي‌فرد به اسكاتلند زد و باعث شادي همه شد. بزرگان فوتبال ما نبايد به اين شكل از بين ما بروند. بايد نهادي باشد، سازماني باشد كه بهتر عمل كند. سيستمي باشد كه عملكرد بهتري داشته باشد. سيستم اجتماعي ما عملكرد خوبي ندارد و اين باعث تاسف است. خوب بلد هستيم هفت و چهل و سالگرد بگيريم، سر خاك برويم؛ اما اي كاش اينها قبل از مرگ باشد. باز جاي شكر‌ش باقي است ما ايراني‌ها در اين زمينه‌ها بيشتر از ساير كشورها احساسات به خرج مي‌دهيم و حداقل بعد از مرگ يادي از فرد از دنيا رفته مي‌كنيم اما خب بهتر است كه ارتباطات بهتر و قبل از مرگ باشد. ما امروز از ايرج دانايي‌فرد به نيكي ياد مي‌كنيم و يادش را گرامي مي‌داريم، چرا كه با هنر پاهايش لحظات خوشي را براي ما به ارمغان آورد. هنرش را پاس مي‌داريم. حالا هم ديگر كاري از دست ما برنمي‌آيد و كاري نمي‌توانيم بكنيم جز تاسف خوردن. فقط اميدوارم بعد از اين شاهد وداع اين‌گونه بزرگان فوتبال كشورمان با زندگي نباشيم. استحقاق آنها خيلي بيشتر از اينهاست.