شبكه‌هاي اجتماعي براي اجتناب از انتشار اخبار سياسي نادرست در سايت‌هاي خود راه‌هاي جديدي را به صورت آنلاين پيشنهاد مي‌كنند. توييتر تمام آگهي‌هاي سياسي را قطع كرده و فيس‌بوك ابزار جديدي را براي حفظ اعتدال در محتوا ارايه مي‌دهد. اين شروع خوبي است، حتي اگر همه سايت‌ها پيشقدم نشوند و همه اين تلاش‌ها پرثمر نباشد.
انتخابات و كمپين‌هاي سياسي از مسير شركت‌هاي فناوري آغاز نمي‌شوند. آنها از طريق احزاب سياسي و گروه‌هاي وابسته به خود شروع به فعاليت مي‌كنند. احزاب بايد براي حفظ سلامت انتخابات و كسب اطمينان از نتايج حاصل از آن، آگهي‌هاي خريداري شده، سايت و هزينه مرتبط با آن را به‌طور شفاف اعلام كنند. اكنون اين شانس براي كارزارهاي تبليغاتي وجود دارد تا تعهد خود را نسبت به شفاف‌سازي و كسب اعتبار ثابت كنند.
طي ماه‌هاي گذشته، كميسيون تكنولوژي و انتخابات دانشگاه آكسفورد (كه ما نيز بخشي از آن هستيم) در حال بررسي تمام راه‌هايي است كه احزاب سياسي، شبكه‌هاي اجتماعي و مسوولان انتخابات مي‌توانند با كمك يكديگر آنها را امتحان كرده تا يقين حاصل كنند كه انتخابات بعدي بريتانيا يك مبارزه منصفانه و بدون دخالت‌هاي خارجي است. شكاف‌هاي نظارتي فراواني وجود دارد كه شبكه‌هاي اجتماعي و دلال‌هاي اطلاعات بايد پاسخگوي ورود مغرضانه خود باشند. اگرچه، خريداران اين آگهي‌هاي گمراه‌كننده و تشكيل كمپين‌هاي مشكل‌دار معمولا احزاب سياسي و مديران كمپين‌ها هستند.
كمپين‌هاي سياسي در بريتانيا، ضمن آماده شدن براي انتخابات 12 دسامبر، به شدت بر اطلاعات هدايت شده هدف‌دار متكي هستند و كمتر درباره محتوا، موقعيت و هزينه آنها اطلاع‌رساني مي‌كنند. پس از 10 ماه تحقيق و مشاوره با سياستگذاران، صنعت فناوري، كارشناسان امنيتي و دانشگاهيان، توصيه اوليه ما اين است كه شفافيت در تبليغات بايد از احزاب سياسي آغاز شود.
تبليغات سياسي ديجيتالي از تبليغات سنتي
به‌صورت چاپ كاغذي يا پخش در راديو، تلويزيون متفاوت است. تبليغاتي كه در گوشي‌هاي موبايل يا لپ‌تاپ‌ها مشاهده مي‌شوند براساس اطلاعات مبتني بر رفتارهاي فردي تهيه شده‌اند و گروه جمعيتي كوچكي را هدف قرار مي‌دهند. نمي‌توانيم مطمئن باشيم كه همسايه‌هاي ما هم همان محتوا را دريافت مي‌كنند و ما مي‌‌دانيم كه از اين تكنيك براي ارسال پيام‌هاي تبعيض‌آميز و مناقشه‌برانگيز به مخاطبان مختلف استفاده مي‌شود.
همزمان با رشد قارچ‌گونه صنعت مولتي ميليارد دلاري تبليغات مبتني بر داده‌هاي استخراج شده، اين احزاب سياسي و گروه‌هاي وابسته به آن هستند كه پول را به اين صنعت سرازير مي‌كنند. برگزاركنندگان كمپين‌هاي سياسي در بريتانيا بودجه خود را صرف درج متن روي فايل‌هاي پيشنهادي دلالان اطلاعات در سايت‌هايي مانند فيس‌بوك، اينستاگرام، اسنپ‌چت و يوتيوب مي‌كنند.
مقررات شفاف‌سازي كه زماني براي كمپين‌هاي مشابه (آنالوگ) طراحي شده بودند، در عصر ديجيتال منسوخ شده‌اند. در حال حاضر، هزينه كمپين‌هاي ديجيتالي به‌گونه‌اي گزارش مي‌شوند كه هيچ اطلاعاتي از محل درخواست و هزينه‌هاي آن فاش نمي‌شود. يكي از الزامات قانوني، چاپ شخص مسوول در متن تبليغاتي است كه در آگهي‌هاي آنلاين مشاهده نمي‌شود، بنابراين آگهي‌دهندگان مي‌توانند براي مقاصد سياسي هويت خود را مخفي نگه دارند. شهروندي دموكراتيك ايجاب مي‌كند كه راي‌دهندگان به اطلاعات معني‌داري درباره هزينه كمپين و اينكه چه كسي حامي مالي اين پيام‌هاي تبليغاتي است، دسترسي داشته باشند.
پيام‌هاي تبليغاتي مشكوك و اخبار كذب در لحظات بحراني از زندگي دموكراتيك بريتانيا
به‌صورت آنلاين انتشار يافته است. در انتخابات سراسري ماه دسامبر، ما بايد شاهد يك كارزار تبليغاتي غيرمعمول در روند سياسي باشيم. شايد «كمبريج آناليتيكا» ديگر فعال نباشد، اما كمبودي از لحاظ كمپين‌هاي ديجيالي و كارشناساني با سوابق قابل پيگيري نداريم.
متاسفانه، تلاش‌ها براي شفاف‌سازي توسط شركت‌ها بسيار بي‌ثبات هستند. توييتر هر نوع تبليغات سياسي را منع كرده است، ولي اين سوال پيش مي‌آيد كه توييتر دقيقا چه چيزي را سياسي مي‌داند؟! تحقيق‌كنندگان نتيجه‌گيري كرده‌اند كه مجموعه اطلاعات تبليغاتي فيس‌بوك (كه شامل اطلاعاتي محدود درباره هدف و هزينه آگهي‌ها است) براي انجام يك آناليز دقيق ناكافي است و شركت اعلان كرده است كه آگهي‌هاي سياسي را واقعيت‌يابي نخواهد كرد. آگهي‌هاي كلاسيكي كه در ازاي پول تبليغ مي‌شوند مشكل‌ساز نيستند، بلكه مشكل محتواي پيام‌هايي هستند كه اندام‌وار (ارگانيك) گسترش پيدا مي‌كنند. شركت‌هاي متعلق به شبكه اجتماعي بايد در هر زمان كليه آگهي‌ها را آرشيو كنند. اگر احزاب سياسي در سايت‌هاي مختلف به اشكال مختلف براي اهداف خود هزينه مي‌كنند، اين اطلاعات نيز بايد آرشيو شود.
احزاب نيز بايد گزارش دقيقي از داده‌هاي
مورد درخواست خود ارايه دهند تا شفافيت كامل منابع آنها تضمين شود. اين گزارش بايد شامل داده‌هاي مربوط به راي‌دهندگان، اشخاص واسطه و دلالان اطلاعات باشد. آنها بايد بگويند از چه ابزار و نرم‌افزاري براي پردازش اطلاعات استفاده مي‌كنند و به اطلاعات شخصي دست مي‌يابند. اين امر موجب افزايش شفافيت و ايجاد كدهاي قابل اعتماد شده، در عين حال كمك مي‌كند تا سلامت انتخابات و اطلاعات مردم محفوظ بماند.
ما بايد حجم وسيعي از اصلاحات مربوط به قوانين نظارتي را مدنظر بگيريم. هم‌اكنون چارچوب قانوني و قوي براي استفاده از اطلاعات در كمپين‌هاي سياسي و كارزارهاي تبليغاتي وجود دارد (قانون حمايت از اطلاعات و داده‌ها، 1998، و بخشنامه اتحاديه اروپا درباره حريم خصوصي و ارتباطات الكترونيكي). اما تجربه نشان داده است كه برگزاركنندگان كمپين‌ها تلاش مي‌كنند تا تاييد صحت اطلاعات را از طريق يك نرم‌افزار تحليلي به دست آورند. اداره اطلاعات و داده‌ها اين شكاف را تشخيص داده و درصدد است تا رهنمودي براي استفاده از اطلاعات شخصي با اهداف كمپين‌هاي سياسي تنظيم كند. ولي با نزديك شدن سريع به روز انتخابات، مهم‌ترين وظيفه در درجه اول اين است كه احزاب سياسي در زمينه ارتباطات خود وادار به شفاف‌سازي شوند.
از آنجايي كه اطلاعات شخصي افراد در كارزارهاي تبليغاتي عميقا مورد دست‌اندازي قرار گرفته است، ما براي نحوه استفاده از آنها نياز به مقررات داريم تا نه تنها از نظام سياسي خود حمايت كرده باشيم، بلكه در اصل موجب تقويت دموكراسي شويم. انتخابات شايد مهم‌ترين اصل در تمرين دموكراسي باشد. صنعت فناوري چندين گام در جهت صحيح برداشته است، ولي احزاب سياسي در انگلستان بايد اين مسير را هدايت كنند. منبع: گاردين