گودرزي: ديگر حق پخش فوتبال نداريم!
قرارداد حق پخش ورزش، به جاي حق پخش فوتبال
گروه ورزش| اعتراض‌ها به عدم پرداخت حق‌پخش تلويزيوني فوتبال ايران به اوج خود رسيده است. اين روزها اكثر انتقادات و فشار‌ها بر سر ماجراي حق پخش تلويزيوني روي رييس فدراسيون فوتبال قرار دارد. اما واقعيت امر اين است كه طرح و برنامه‌ريزي اصلي مقابله با سيما براي احقاق حق فوتبال در اتاق فكر سازمان ليگ برتر طراحي و تدوين شد. همه به ياد دارند كه اواخر سال 1392 محمدرضا ساكت بود كه براي نخستين بار كنفرانس خبري برگزار كرد و از افزايش رقم قراردادحق پخش به 160 تا 180 ميليارد تومان سخن گفت. در آن كنفرانس خبري اما پاسخ محمدرضا ساكت به اين سوال كه «اگر صدا و سيما حاضر نشود اين پول را به فوتبال پرداخت كند تكليف چه مي‌شود؟» جالب بود؛ «ما از الان داريم خواسته خود را اعلام مي‌كنيم كه اين اتفاق رخ ندهد. از الان مصوبه هيات رييسه سازمان ليگ را اعلام كرديم تا مجلس محترم شوراي اسلامي هم براي حق پخش فوتبال پيش‌بيني لازم را در بودجه صدا و سيما داشته باشد.»
نكته قابل تامل اما اينجاست كه مهدي تاج و ساكت به عنوان متوليان اصلي سازمان ليگ به عنوان فروشنده، نتوانستند مديريت مناسبي با تنها خريدار خود (صدا و سيما) داشته باشند. همه به ياد دارند بعد از اينكه كفاشيان دستور جلوگيري از ورود دوربين‌ها به ورزشگاه‌ها را صادر كرد، مسابقات چند هفته ليگ و جام حذفي بدون اينكه اعتراضي از سوي رسانه ملي صورت بگيرد پخش نشد و فوتبال ايران ضرر چندين ميلياردي را در قدم اول متحمل شد. بعد از اين اتفاق مديران وزارت ورزش براي جلوگيري از ادامه اين بحران به ماجرا ورود كردند و تفاهمنامه‌اي با صداوسيما امضا كردند تا رسانه‌ملي پول فوتبال ايران را با افزايشي ناچيز نسبت به رقم سال 1392 به فدراسيون و سازمان ليگ بپردازد كه اين اتفاق تا به امروز رخ نداده است. بعد از اين توافق وزارت ورزش با صدا و سيما، مهدي تاج و مديران فوتبال ايران بارها در مصاحبه‌هاي خود از دستاورد بزرگ و به رسميت شناخته شدن حق فوتبال حرف زدند. واقعيت قضيه اما اين است كه دستاورد بزرگ براي فوتبال اين بود كه صداوسيما ديگر حاضر نشد پولي به باشگاه‌ها پرداخت كند و ديگر هيچ خبري از قرارداد حق پخش تلويزيوني نيست. كه اگر بود مسوولان فوتبالي اسناد آن را به رسانه‌ها و مردم تا به حال نشان داده بودند. به هر صورت تا پيش از اين جريانات قراردادي به عنوان حق پخش تلويزيوني امضا شده بود و صدا و سيما در ازاي پخش مسابقات به فدراسيون و سازمان ليگ همه ساله پولي را پرداخت مي‌كرد. اما نتيجه درگيري‌هاي به وجود آمده و تصميمات مديريت فوتبال قطع اين ارتباط و قرارداد مالي بزرگ بود، چرا كه بعد از ورود وزارت ورزش به مذاكرات ديگر همه‌چيز از دست فدراسيون فوتبال خارج شد.
ماجرا از اين قرار است كه بر اساس توافقات صورت گرفته بين مديران وزارت ورزش و رسانه‌ملي، از اين پس به احتمال بسيار زياد در آينده‌اي نزديك قرارداد حق پخش تلويزيوني فوتبال، به قرارداد پخش تلويزيوني ورزش تغيير نام خواهد داد و وزارت ورزش طرف قرارداد رسانه ملي خواهد شد. محمود گودرزي با تاييد اين خبر در مصاحبه خود با روزنامه اعتماد گفته بود: « طبق مذاكراتي كه داشته‌ايم قرار شده پرداختي صدا و سيما به عنوان كمك به ورزش كشور باشد. ديگر چيزي به عنوان قرارداد حق پخش تلويزيوني نخواهيم داشت، چرا كه آن را قبلا مجمع تشخيص مصلحت تفسير و اعلام كرده است كه ديگر چيزي به نام حق پخش تلويزيوني فوتبال نبايد وجود داشته باشد. آنها اين قرارداد را طبق قانون رد كردند و كارشان هم درست بود. در نهايت قرارشد صدا و سيما از طريق وزارت ورزش و جوانان به ورزش كشور كمك بكند و ديگر قرارداد حق پخش تلويزيوني فوتبال منعقد نخواهد شد.»
محمود گودرزي، وزير ورزش و جوانان حتي درباره علت ورود خود به پرونده حق پخش تلويزيوني در اوج درگيري‌هاي فدراسيون با صدا و سيما هم گفته بود: « اين قضيه را حاد كردند و افتادند به كارهاي راديكال و تهديد كردن كه ما راه نمي‌دهيم دوربين‌ها را و اين حرف‌ها. ديديد كه تلويزيون هم پخش نكرد بازي‌ها را اصلا. آقاي ضرغامي با بنده حرف زد و گفت كه سفت و سخت ايستاده است تا بازي‌ها را پخش نكند. و اين را مطمئن باشيد كه فوتبال لطمه مي‌خورد و همين كار نصفه و نيمه هم به زمين مي‌خورد. من ديدم كه فوتبال دارد ضربه مي‌خورد. مسوولان فوتبال به فكر فوتبال نبودند. اگر بودند به نحوي رفتار مي‌كردند كه حمايت‌هاي وزارت ورزش و جوانان و صدا و سيما را جلب مي‌كردند. حمايت تمام مسوولان اثرگذار را جلب مي‌كردند. اينها فقط يك جزيره‌اي هستند كه دنبال كار خود هستند. در حالي كه بايد وزارت ورزش و مسوولان و دولت را مجاب مي‌كردند كه از فوتبال به خاطر مردم حمايت كنند. اما چرا اين كار را نكردند؟ چرا براي انديشه‌هاي اشتباه خود اصرار داشتند و دارند؟ به همين دليل بود كه ما ورود كرديم تا مشكلات را حل كنيم.»
بازخواني صحبت‌هاي محمود گودرزي به خوبي تمام واقعيت‌ها را به اهالي فوتبال نشان مي‌دهد. واقعيت قضيه اين است كه فدراسيون فوتبال و سازمان ليگ، همان قرارداد اوليه حق پخش تلويزيوني با صدا و سيما را هم براي هميشه از دست دادند و ضربه بزرگي به اقتصاد فوتبال كشور وارد كردند.