حرف وزير را باور مي‌كنم

ويديويي از «محسن حاج‌ميرزايي» وزير آموزش‌وپرورش ديروز منتشر شد با اين عنوان كه او آب پاكي را روي دست معلمان ريخته است و در اعتراض به مشكلات معيشتي گفته «همينه كه هست». بارها و بارها ويديو را مشاهده كردم، قاب ويديو (از سر اتفاق احتمالا) بسيار مناسب لحن آقاي وزير است؛ ميميك صورت وزير به وضوح مشخص است و حركت دست‌هايش با جزييات تمام قابل مشاهده. وزير با تحكم خاصي صحبت مي‌كند؛  ويديو حتي اگر صدا هم نداشت از فرم انگشت‌ها و حركت دست‌ها مي‌شد فهميد كه وزير در پي ارعاب و تحكم كسي يا كساني است. بلافاصله توضيحي از وزير ارايه شد كه اين ويديو خطاب به معاونان خودش بوده و ساعتي بعد در قاب تلويزيون، اين‌بار و با حالتي فروتنانه داشت از تلاش‌هاي وزارت متبوعش براي رتبه‌بندي مي‌گفت. خلاف بسياري از دوستان من سخن آقاي وزير را باور كردم. درست است از رييس‌جمهور و كابينه‌اش هر چيز عجيب و غريبي اين‌روزها پذيرفتني است اما اينكه متولي وزارت آموزش‌وپرورش چنان دور از عقلانيت و اخلاق باشد كه چنين جملاتي را خطاب به معلمان بگويد به چند دليل عمده براي من غيرقابل‌باور است. اول اينكه وزير آموزش‌وپرورش احتمالا بيش از هر كس ديگر مي‌داند (يا بايد بداند) معلمي كه نتواند و نخواهد كه حق خود را طلب كند هرگز نمي‌تواند افراد مطالبه‌گر و دادخواهي تربيت كند. دوم اينكه جناب وزير قطعا مي‌داند ولي نعمت، رييس، حاكم و صاحب‌كار بيش از يك ميليون معلم نيست. او نيك مي‌داند كه فقط متولي و كارگزاري است كه براي چند صباحي وظايفي دارد كه از قضا يكي از آنها بهبود وضع معيشتي معلمان است، طبيعي است كه چنين فردي در جايگاهي نيست كه با يك ميليون انسان با تحكم صحبت كند؛ براي همين باور مي‌كنم او تنها با چند معاون خود و نهايتا كارمندان وزارتخانه مي‌تواند با اين فرم و محتوا سخن بگويد. سوم اينكه وزيري كه فقط يكي از مزيت‌هاي آشكار مقامش حقوق چندين و چند برابر معلمان است حتي ذره‌اي دغدغه اخلاقي هم داشته باشد خطاب به معلمان با آن وضعيت دستمزد در اين آشفته بازار تورم نخواهد گفت كه قرارداد امضا كرديد و بايد بسازيد حتي اگر از فقر تلف شويد. نه، من حرف وزير را باور مي‌كنم و به خود مي‌گويم هنوز آنقدر تباه نشديم.