ادامه از صفحه اول
آخرين ميخ بر تابوت «مكانيسم ماشه» و هشداري براي ما
حتي كشورهاي اروپاي شرقي مانند لهستان و مجارستان كه رابطه سياسي ويژه‌اي با دولت ترامپ دارند نيز با پيشنهاد امريكا مخالفت كردند. راي شماري از كشورها مانند برزيل، كلمبيا و اوكراين نيز با وجود رابطه نزديك‌شان با دولت ترامپ ممتنع بود. چنين نتيجه‌اي براي دولت ترامپ يك شكست مفتضحانه است. شمار زيادي از اعضاي سازمان ملل از اين طريق نه تنها مخالفت خود با تلاش دولت ترامپ براي احياي تحريم‌ها را به نمايش گذاشتند، بلكه همزمان مخالفت اصولي خود را با سياست‌هاي يكجانبه و غيرمتعارف دولت ترامپ را نيز نشان دادند. از طرفي، اگرچه نتيجه اين راي‌گيري را بايد موفقيت بزرگي براي ايران به شمار آورد، اما همزمان مي‌توان آن را هشدار قابل توجهي نيز تلقي كرد. در بين 15 همسايه زميني و دريايي ما تنها 6 كشور شامل آذربايجان، ارمنستان، تركيه، روسيه، پاكستان و قزاقستان به پيشنهاد امريكا راي منفي دادند. راي عربستان و بحرين به پيشنهاد امريكا مثبت بود و امارات، عراق، عمان، قطر و كويت به آن راي ممتنع دادند و افغانستان و تركمنستان در راي‌گيري غايب بودند. در منطقه نيز راي ممتنع مصر و گرجستان و غيبت تاجيكستان و اردن در راي‌گيري قابل توجه بود. اينگونه راي دادن كشورهاي همسايه و منطقه در موضوعي كه به تحريم ايران مرتبط است، جاي تاسف دارد. در شرايطي كه اعضاي شوراي امنيت با 13 راي از 15 راي عليه توسل امريكا به مكانيسم ماشه راي داده بودند و در حالي كه متحدان سنتي امريكا با پيشنهاد امريكا به نحوي قاطع مخالفت كردند، اينگونه راي دادن همسايگان ما و برخي از كشورهاي منطقه را بايد هشداري براي خود تلقي كنيم. در مورد چرايي اينگونه راي دادن نبايد مثل هميشه تصور كنيم فشار امريكا عامل تعيين‌كننده بوده است. دولت ترامپ در شرايط كنوني در وضعيتي نيست كه بتواند فشاري وارد كند و تيم بايدن نيز بايد قاعدتا از نتيجه اين راي‌گيري كه بازتاب‌دهنده انزواي دولت ترامپ و ناخشنودي بين‌المللي از سياست‌هاي او است، خشنود باشد. احتمالا مي‌توان دليل اينگونه راي دادن همسايگان را در روند رو به كاهش جاذبه و قدرت بازدارندگي ايران دانست. مدت‌ها است كه كشورهاي منطقه تصور مي‌كنند كه در روند توسعه اقتصادي-اجتماعي كه اولويت اول‌شان است، ايران نفع چنداني براي آنها ندارد. نه پول زياد و اقتصادي نيرومند داريم كه از آن نفعي ببرند، نه براي تبادلات تجاري با ايران يا سرمايه‌گذاري مشترك لازم است جهدي بكنند. به خاطر تحريم‌ها يا نمي‌توانيم با آنها تبادلات تجاري عمده‌اي داشته باشيم يا براي تبادلات موجود گزينه جايگزين نداريم. به علاوه، روابط عمومي مردم با مردم و دولت با مردم آنها در سطح قابل قبولي نيست. به ويژه، روابط عمومي با مردم عراق و افغانستان با مشكلات فزاينده‌اي مواجه است. واگرايي فزاينده‌اي بين ما و مردم آسياي ميانه و قفقاز نيز مشهود است. همچنين، عوامل اقتصادي-اجتماعي هم مهم است. رشد اقتصادي مستمر در شماري از كشورهاي منطقه و عقب ماندن ما در اين مسير كه ازجمله موجب ميل فزاينده برخي ايرانيان به مهاجرت به آن كشورها شده، از وجهه ايران و ايراني كاسته است. لذا به نظر مي‌رسد كه بيش از پيش دليلي براي اينكه رعايت ما را بكنند، نمي‌يابند و اين روندي است خطرناك كه بايد فكري براي آن بكنيم.
رفتاري متفاوت
امروز صبح زنگي به استاندار محترم زدم اتفاقا آقاي وزير در مسير شهرستان زابل بودند. از آقاي موهبتي نظرش را در مورد دستاورد سفر پرسيدم، بسيار مثبت توصيف و اظهار كرد كه برنامه‌هاي اين سفر ۱۰ روزه كه امروز هفتمين روز آن بود خيلي خوب و سنجيده تنظيم شده است و در دو، سه روز اول جلسات فشرده و مستمر با همراهان، نيروهاي كارشناسي از مركز و استان و حسب ضرورت با دعوت از ساير ادارات مرتبط برگزار شده و راهكارها و اقدامات پيش رو براي گسترش پهناي باند اينترنت و تحت پوشش قرار دادن ۱2۰۰ روستاي بالاي 2۰ خانوار فاقد پوشش اينترنت مورد بررسي و تصميم‌گيري قرار گرفته است و روزهاي ديگر به بازديدهاي ميداني و سفر به مناطق و بعضي از شهرستان‌هاي استان پرداخته‌اند. در ادامه گفت‌وگو با استاندار با آقاي وزير نيز صحبت كوتاهي داشتم و ضمن عرض خدا قوت و تقدير از اين اقدام براي توجه خاص به استان سيستان و بلوچستان به عنوان استان ويژه از طرف دولت و انجام اقدامات مشابه نكاتي رد و بدل شد. اما در اينجا لازم به ذكر است كه استان سيستان و بلوچستان با وجود اقدامات خوبي كه در دولت‌هاي مختلف در جهت توسعه آن انجام پذيرفته به دلايل مختلف از جمله دوري از مركز، وسعت استان، كم‌آبي و خشكسالي، مهيا نبودن پاره‌اي از زيرساخت‌ها براي اجراي طرح‌هاي توليدي و صنعتي توسط بخش خصوصي متاسفانه هنوز از محروميت و توسعه‌نايافتگي و كم‌توجهي‌ها براي رفع موانع توسعه در رنج است. هر چند كه اينگونه اقدامات در جاي خود مفيد و تاثيرگذار و موجب تحرك اميدآفريني است اما راه‌حل اصولي و اساسي در اصلاح روش‌ها، فرآيند ساختارها و اختيارات مديريتي استان براي پيشبرد برنامه‌هاي اجرايي و اقدامات توسعه‌اي مي‌باشد كه دولت با همكاري وزرا لازم است با نگاه تمركززدايي عنايت و شرايط خاص استان اختيارات ويژه و قابل قبولي را به مديريت ارشد و مديران استان تفويض نمايند و همزمان دستگاه‌هاي نظارتي با اصلاح رويه‌هاي بعضا بازدارنده خود قدرت ريسك‌پذيري و جرات تصميم‌گيري را در مديران افزايش دهند. بدون شك اينگونه اقدامات مشابه سفر 10 روزه آقاي آذري‌جهرمي مي‌تواند فضاي جديدي براي تغيير و اصلاح پارادايم نگاه به توسعه استان تاثيرات لازم را داشته باشد. چون ديدن از نزديك و حس و لمس واقعي‌تر مسائل و مشكلات و واقعيات و محروميت‌ها و حاشيه‌نشين‌هاي استان هر مدير متعهد را به فكر يا يافتن راهكار چاره‌ساز وامي‌دارد. اميد است ساير وزراي محترم به ويژه وزير راه و شهرسازي، جهاد كشاورزي، صنعت معدن و تجارت، بهداشت و درمان، اموراقتصادي و دارايي و رييس سازمان برنامه و بودجه مشابه اين اقدام را در ماه‌هاي آينده در برنامه خود قرار دهند و با حضوري اثربخش يك باقيات صالحات خوبي را در كارنامه خدمتي خود ثبت نمايند. ان‌شاءالله.