شنيدم كه چون قوي زيبا بميرد ...

پيوستن ژوزه مورينيو به تيم رم اگر يك سقوط كامل نباشد قطعا يك بازگشت به عقب نااميد‌كننده است. سرمربي پرتغالي بعد از ۱۶ سال كه ميان تيم‌هاي درجه يك اروپا به گشت‌وگذار و كسب جام و موفقيت مشغول بود به رم پيوست؛ به تيمي در حد پورتو. تيمي كه مورينيو را به فوتبال اروپا و جهان شناساند. از آنجا بود كه آقاي خاص شكل گرفت و دو قهرماني سي‌ال و چند جام داخلي به دست آورد. چلسي، اينتر، رئال مادريد، دوباره چلسي، منچستريونايتد و در نهايت تاتنهام تيم‌هايي بودند كه در اين مدت زير نظر مورينيو كار كردند. جز آخري مرد پرتغالي در همه سال‌هاي فعاليتش موفق به كسب حداقل يك جام شد اما در تاتنهام نه. در نهايت حكم به اخراج مورينيو صادر و او در انتقالي سريع‌السير راهي ايتاليا و شهر رم شد تا هدايت گرگ‌ها را برعهده بگيرد. 
مورينيو به تنهايي بيشتر از تيم رم در تمام طول تاريخش جام كسب كرده است. همين يك جمله كافي است تا ثابت شود مقصد جديد آقاي خاص چندان خاص نيست. به نظر مي‌رسد مورينيو با انتخاب رم چند هدف را دنبال كرده باشد. اول دور نماندن از فضاي فوتبال. هيچ‌كس اشك‌هاي اين مربي را در فاصله زماني جدا شدن از يونايتد و پيوستن به تاتنهام بابت جدايي از فوتبال يادش نمي‌رود. پس اين ‌بار ديگر خبري از صبر نيست. اولين پيشنهاد بهترين پيشنهاد است. 
دومين نكته حضور در تيمي است كه كسي از آنها انتظار ندارد. رم در تمام طول تاريخش 3 بار فاتح ليگ شده كه در قرن جديد فقط يك بار اتفاق افتاده. جام اروپايي هم دركارنامه اين تيم ديده نمي‌شود. پس حتي اگر مورينيو روي نيمكت اين تيم بنشيند،كسي از او انتظار قهرماني نخواهد داشت. اين شرايط اندكي شبيه به تاتنهام است. آن تيم لندني هم تيم كم افتخاري بود اما با اين تفاوت كه اول از همه آنها دو سال قبل به فينال ليگ قهرمانان رسيده بودند و مهم‌تر از آن باشگاه ثروتمندتري هستند و مديران اين تيم لااقل انتظار گرفتن سهميه سي‌ ال
 را دارند. 
سومين مساله هم برمي‌گردد به تداعي. همانطور كه گفته شد، مورينيو كارش را با تيمي آغاز كرد كه درجه يك نبود و كسي از آنها انتظاري نداشت. آنجا بود كه ژوزه توانست خودش را به نفرات تحميل كند و بدون فشار جلو برود. جايي كه بازيكنان نه چندان بزرگ تبديل به سربازان مورينيو شدند و خوش درخشيدند. بازيكنان رم هم احتمالا چنين حسي خواهند داشت. البته نبايد فراموش كرد كه مورينيو زماني كه عازم پورتو يا چلسي(در دوره اول) بود از لحاظ وجهه تفاوت داشت با حالا. امروز مورينيو ديگر آن چهره برنده سابق را ندارد. 
مربي سابق اينتر در سري آ كه با اين تيم موفق به كسب سه‌گانه فوتبال اروپا شد، حالا دوباره به اين ليگ پرخاطره بازگشته و هدايت تيمي را برعهده گرفته كه فاصله زيادي با مدعيان دارد. رمي‌ها فعلا هفتم هستند و شايد حتي سهميه ليگ اروپاي فصل بعد را هم نگيرند. بعيد هم به نظر مي‌رسد فعلا سران رم قصد داشته باشند براي سرمربي جديد دست به جيب شوند و ولخرجي كنند. همه اينها يعني ژوزه يك حركت رو به عقب ولي نه از نوع جذاب و آينده‌دارش انجام داده است. حركت اين مربي بيشتر شبيه به جنگجويي است كه بعد از سال‌ها در حالي كه پير شده بازمي‌گردد به آنجا كه خاطرات خوبي برايش ساخته شده بود. درست شبيه به شعر معروف حميدي‌شيرازي با مطلع «شنيدم كه چون قوي زيبا بميرد/ فريبنده زاد و فريبا بميرد.»  حالا آقاي خاص شكل عيني اين بيت به نظر مي‌رسد:«چو روزي به آغوش دريا برآمد/ شبي هم در آغوش دريا بميرد.» آيا سري آ درياي مورينيو است؟ بايد منتظر ماند و ديد.