موميايي لطف

بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشاني داد                                                  
كه تاب من به جهان طره فلاني داد
دلم خزانه اسرار بود و دست قضا
درش ببست و كليدش به دلستاني داد
شكسته‌وار به درگاهت آمدم كه طبيب

به موميايي لطف توام نشاني داد
تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
كه دست دادش و ياري ناتواني داد
برو معالجه خود كن ‌اي نصيحتگو
شراب و شاهد شيرين كه را زياني دادحافظ