در آرزوي ريشه‌كن شدن سنبل‌هاي آبي
عدالت در انتخاب كشتي‌گيران گم شده
يونس هميالي
يك: وقتي سخن از پشتوانه‌سازي در كشتي به ميان مي‌آيد همگان از ضرورت برنامه‌ريزي صحيح و ايجاد عدالت يكسان براي نسل آينده مي‌گويند. آيا در عمل اين گفته‌ها اجرا شده است يا خير؟ شوربختانه در چند دهه اخير كادرهاي فني تيم‌هاي ملي به خوبي آموخته‌اند كه راحت‌ترين راه ممكن براي رسيدن به اهداف متعالي دور زدن رقابت‌هاي انتخابي بوده است. اصولا تعدادي از مربيان همواره اعتقادي به پيكارهاي انتخابي ندارند. وقتي نتيجه‌گرايي اولويت نخست باشد، از هر روشي براي انتصاب كشتي‌گيران مدنظر خود استفاده مي‌كنند. آن مجموعه هم پاسخ قانع‌كننده‌اي به اين نوع رفتارها نخواهد داد و استدلال آنها مبهم خواهد ماند.
دو: گاهي اوقات مساله‌‌اي در گوشه‌اي از چشم‌ها پنهان مي‌شود كه مانع از ديدن حقيقت شده است. اين باعث مي‌شود كسي به آن دقت نداشته و واكنشي هم نشان ندهد. يكي از اين موضوع‌ها بحث كشتي‌گيران انتخاب‌شده براي حضور در رقابت‌هاي جهاني نيروهاي مسلح (سيزم) است كه از شنبه به ميزباني تهران آغاز شده است. با نگاهي به تركيب كشتي آزاد و فرنگي متوجه مي‌شويم اكثر كشتي‌گيراني كه در رقابت‌هاي انتخابي روز چهارشنبه دوازدهم خردادماه روي سكوي قهرماني قرار گرفتند، جايي در تيم براي حضور در اين آوردگاه ندارند. حتي تعدادي از آنها به اردوهايي كه برگزار شد، دعوت نشدند.
حالا با سیلابی از غم و غصه، خسته و آشفته، چشم‌های غم‌بار و شانه‌های بی‌تکیه گاه در کوچه‌های ناامیدی قدم می‌زنند و از ناعدالتی شکایت دارند.
سه: چه كسي مسوول نظارت بر عملكرد كادرفني است. آيا در تقابل با اين حقايق تلخ سكوت اختيار مي‌كنند؟ كشتي‌گيران از دورترين نقاط كشور با هزاران آرزو گام به ميدان رقابت مي‌گذارند تا با كسب مدال در اين آوردگاه ذره‌اي از تلاش‌ها و ممارست‌هاي طاقت‌فرساشان را جبران كنند. مرداني كه شوق رسيدن به سكوهاي بالاتر را دارند. اما گويا هيچ‌كس نگران آتش زير خاكستري كه زبانه مي‌كشد و موجب سوزاندن شكوفايي استعداد‌ها و انگيزه‌ها مي‌شود، نيست.
انگار اتفاقی صورت نگرفته است و در این مدت کسی خبر نداشته چه ناعدالتی‌هایی در انتخابی‌های کشتی رقم خورده. ناعدالتی‌هایی که کسی به آن اهمیتی نمی‌دهد و همه در مواجهه با آن راهشان را کج می‌کنند.
چهار: اين قبيل از مربياني كه در وظيفه خود مصلحت را بر عدالت ترجيح مي‌دهند و به شايسته‌سالاري توجهي ندارند شبيه گياه سنبل آبي هستند؛ گياهي مهاجم با ظاهر زيبا و فريبنده كه چند سالي نفس تالاب انزلي و ساير تالاب‌هاي استان گيلان را به شمارش انداخته و چنبره زده است. گياهي كه مانع ورود نور و اكسيژن به داخل آب مي‌شود و باعث وارد شدن آسيب‌هاي زيادي به زيستگاه طبيعي شده است و متأسفانه برخلاف اقدام‌هاي فراوان همچنان در اين تالاب قدرت‌نمايي مي‌كند. در نهايت اميد به روزي كه سنبل‌هاي آبي ريشه‌كن شوند و از آن طرف رقابت‌هاي انتخابي از شعار خارج و به يك اصل و هدف مبدل شود. اين خواسته خانواده بزرگ كشتي است.