نگاهي به مجموعه عكسهاي مدز نيسن از پاندمي كرونا در برزيل
پرده آغوش
قرار است دوشنبهها در اين صفحه مجموعه عكسي از يك عكاس مستند جهاني چاپ كنيم. اسم صفحه را گذاشتهايم عكس نوشت. تلاش ميكنيم هر عكاس را با مجموعهاي منسجم معرفي كنيم. البته كه شرايط چاپ عكس در روزنامه ممكن است محدوديتهايي براي مجموعهها ايجاد كند. با اين حال ما تلاشمان را ميكنيم به بهترين شكل مجموعه به نمايش دربيايد. نظر و پيشنهاد شما ميتواند براي بهتر شدن صفحه به ما كمك كند.
مدز نیسن متولد کپنهاگ دانمارک در سال 1979 است. مهمترین دغدغه برای نیسن در عکسهایش همدلی است. اینکه بتواند درکی متقابل میان خود و بیننده ایجاد کند. او تلاش می کند این رابطه را بسازد در حالی که سعی می کند توجهات را به سمت مشکلات کنونی مانند نابرابری، نقض حقوق بشر و رابطه مخرب انسان با طبیعت خیره کند.
بعد از اینکه او در سال 2007 از دانشگاه خبرنگاری دانمارک فارغالتحصیل شد به شانگهای مهاجرت کرد تا از تاثیرات مخرب رشد اقتصادی و فرهنگی چین مستندنگاری کند.
از سال 2014 به عنوان عکاس در روزنامه politiken دانمارک مشغول به کار است. عکسهای او در مطبوعات معتبری مانند تایم ، نیوزویک ، سیانان، گاردین و... منتشر شده است.
در سال 2015 عکسش از يك زوج روسی به عنوان عکس برتر سال در ورلد پرس فوتو برگزيده شد و اثرش بیش از 60 جایزه از سراسر دنیا دریافت کرد. در سال 2018 به عنوان بهترین عکاس در دانمارک، برای سومین بار انتخاب شد. همچنین نام او در بین بهترین عکاسان بینالمللی برای دومین بار قرار گرفت.
نیسن تاکنون سه کتاب عکس منتشر کرده؛ سقوط کرده، آمازوناس و جدیدترین اثرش که در سال 2018 جایزه گرفت: ما نابود نشدنی هستیم. اما دليل انتخاب عكسنوشت براي معرفي مدز نيسن جايزه عكس سال ورلد پرس فوتو است؛ عكسي كه به عنوان اولين آغوش نامگذاري شد. روزا اوئیزا لوناردی 85 ساله توسط پرستار خانه سالمندان آدریانا سیلوا دا کوستا در آغوش گرفته شده.
از ابتداي همهگيري كرونا درهای خانههای سالمندان به روی میلیونها نفر از اطرافیان سالمندان بسته و اجازه بازدید ممنوع شد. به مراقبان دستور داده شد تا تماس فیزیکی را به حداقل برسانند. در خانه سالمندان «ویوا بم» یک ابتکار ساده به نام «پرده آغوش» به مراجعان اجازه داد تا دوباره همدیگر را در آغوش بگیرند.