شاعرانگي شهرك برايم جذاب بود

    خانم جاويدنيا نظرتان درباره قصه فيلم شهرك چيست؟ 
وقتي فيلمنامه شهرك را خواندم براي من تازگي داشت، چراكه پيش‌تر اين جنس قصه را نه خوانده بودم و نه چنين فيلمي تجربه كرده بودم ولي مي‌دانستم ساخته و پرداخته ذهن كارگرداني است كه تفاوت نگاه، ذائقه و سليقه‌اش را دوست دارم از اين جهت تمايل داشتم به او اعتماد كنم و بازي در اين نقش را تجربه كردم. 
    بازيگر شخصيت مادر در اين فيلم از كاراكترهايي بود كه به خوبي نقش خود را پذيرفته است و در قالبي كه بايد قرار بگيرد؛ گرفته با جديت و جذبه خاص و با همان عشقي كه به فرزندش دارد.
شخصيت غير واقعي كه بايد واقعي بازي مي‌كردم . يك تجربه‌اي عجيب و پارادوكسي گيرا و اين تضاد بسيار برايم لذت‌بخش بود. اصلا همين غيرواقعي بودن شخصيت مادر بود كه بخش جذاب فيلم شهرك به شمار مي‌رفت كه مرا به خود ترغيب مي‌كرد.
    آدم‌هاي قصه شهرك آزمون دشواري را پشت سر مي‌گذرانند.
فيلم با لايه‌هاي انساني، عاطفي حال و احوالات عجيبي داشت كه نشان مي‌داد آدم‌ها در جهان واقعيت چقدر مي‌توانند با خيالات خود زندگي كنند و غرق تخيلات و مسائل غيرواقعي شوند كه بسيار براي‌شان خوشايند هم است . در واقع شخصيت اصلي قصه فيلم دل كندن از آن فضاي واقعي را مي‌پذيرد و زندگي در جهان غيرواقعي را قبول مي‌كند كه به يك‌باره تخيلات برايش جذاب‌تر مي‌شود. مي‌خواهم بگويم يكجور شاعرانگي در فضا حاكم است كه دوستش دارم. 
    در ابتداي صحبت‌تان به اين اشاره كرديد كه در اين فضا كار نكرديد. به نظر مي‌رسد تجربه‌هايي از اين دست را بايد غنيمت شمرد. موافقيد؟ 
 مگر چند نفر در سينما جرات توليد چنين كارهايي را دارند؟ وقتي ديدم كارگردان جواني براي ساخت اين فيلم پيشقدم شده و وقت و هزينه صرف مي‌كند اين براي من خيلي اهميت داشت و تمايل داشتم جزيي از اين كار باشم و خودم را به او سپردم و از اين همكاري بسيار راضي هستم.