دیگر فرصتی برای آزمون و خطا نیست

یونس همیالی| یک: برای ورزش کشتی سال ۱۴۰۰ با تلخی‌ و شیرینی‌، اشک و لبخند، تمامی مصائب و البته روزهای خوش به انتها رسید. نمی‌توان آن را با جزئیات توصیف کرد، چرا که کار طاقت‌فرسایی است و در یک نوشته کوتاه امکان‌پذیر نیست. اما تک‌تک این رخدادها در حافظه تاریخی ورزش این مرز و بوم به ثبت و ضبط رسیده تا اگر غبار خاکستری زمانه آنها را از ذهن انسان‌ها محو نمود این لوح  برای همیشه به یادگار بماند. گاهی اتفاقاتی رخ داد که به پهنای این سرزمین، شور و نشاط  مضاعفی بر چهره‌ها نمایان گشت و گاه به خاطر نبود برنامه هدفمند اشک بر دیده‌ها روان شد.
دو: خطاب به فدراسیون می‌گوییم در راه رسیدن به رویاهای زیبا شک و یقین با هم آمیخت، امید و نگرانی به هم پیوست، واقعیت و اوهام  دست به دست هم دادند و اعتماد و ترس به صورت ترکیب ظاهر شدند. خوب یا بد آن روزها پشت سر گذاشته شده و امروز به نقطه آغاز رسیده‌اید. توصیه می‌کنیم قلب‌ها را از کینه خالی کنید و نگاه متفاوتی داشته باشید. امروز مجموعه فدراسیون نسبت به قبل برای بالندگی بیشتر در عرصه‌های مختلف  باید دست به کار شود. فدراسیون باید با اتخاذ تصمیم‌های راهبردی و با در دست داشتن بهترین اطلاعات ممکن نسبت به چشم انداز آینده به صورت دقیق از اتفاق های به وجودآمده در سال گذشته، بهره ببرد. باید این اتفاقات را آیینه عبرت و چراغی روشن در پیش روی مسیر حرکت خود قرار دهد. علت و عوامل را شناسایی و هر یک را تحلیل و ارزیابی نموده تا در آینده شاهد کامیابی‌ها بیشتر و به حداقل رسیدن ناکامی‌ها شود. 
سه: این سوال به ذهن‌ خطور می‌کند که اساسی‌ترین چالش فدراسیون در سالی که گذشت و با شکست تقریبا کامل همراه شد چه بوده است؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت که «دیپلماسی بین‌المللی» با تمامی شکل‌های آن. در این بین بحث و نقدهایی که درباره آن وجود داشت و دارد را می‌توان به‌عنوان مهم‌ترین مساله نام برد. حرکت بدون نقشه، بی‌خبری از شرایط، ندانستن قواعد بازی برای برقراری ارتباط با سایر کشورها هزینه‌های پنهان و آشکار زیانباری به دنبال داشت که یک‌شبه جبران نخواهد شد. خودفریبی درباره گام‌های بلندی که امکان برداشته شدن‌ آنها وجود نداشت تنها سرخوردگی به بار آورد. ظرفیت‌های قابل‌توجهی خاک شد و حسرت‌هایی زیر سنگینی بغض شکست و مضمحل شد. به اعتقاد راقم سطور کعبه و بت‌خانه در نزد فدراسیون بهانه‌ای بیش نبود، عیب را باید در مکان دیگری جستجو کنند.
چهار: در آغاز سال ۱۴۰۱ فدراسیون باید روی یکی از هدف‌های کلیدی و عظیم تمرکز کند. می‌توان برای شروع ارزیابی دقیقی از وضعیت اکثر هیات‌های کشتی ارائه کرد؛ نتایج آنها در رقابت‌های مختلف داخلی بیانگر مشکلاتی است که در درون هیات‌ها می‌گذرد. نشانه کاستی‌های چشمگیری است که با آن دست و پنجه نرم می کنند. تصویری شفاف از ناکارآمدی و نگرش غلط بعضی از روسای هیات‌ها منعکس شده که امیدواری به پیشرفت در آن مجموعه را ناممکن می‌کند. این افراد شبیه یک ناخدای ناآشنا با فن دریانوردی هستند که بزرگترین کشتی‌ها را به سوی برخورد با کوه‌های یخ حرکت می دهند. از سوی سکاندار فدراسیون هر چه زودتر به صورت آگاهانه شیپور بیداری در این سیاهی برای تحول شگرف دمیده شود. به قول سعدی که می گوید: ای که دستت می رسد کاری بکن/ پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار!