خاطرات سفر و حضر (212 )

در تهران 2156 پارك وجود دارد و يازده درصد وسعت تهران را دربر مي‌گيرد. البته برخي از اين بوستان‌ها جمعا از حدود 150 متر و دو نيمكت تجاوز نمي‌كنند. يكي از اين بوستان‌ها در مجاورت منزل بنده قرار دارد و هنگام رفت و آمد از آن مي‌گذرم. دو بار اتفاقي مشابه در اين بوستان  افتاد كه به راستي متاثركننده بود. بار اول دو سال قبل بود كه در حين عبور ديدم كه مادري جوان، كودك خود را سوار تاپ فكسني و بسيار زنگار بسته نشانده و با شدت فراوان او را سواري مي‌داد. كودك كه به وجد آمده بود مادر را تشويق مي‌كرد كه با شدت بيشتري او را تاب دهد و مادر كه به هيجان آمده بود هر بار دخترش را بيشتر به هوا مي‌فرستاد. صداي زنجيرهاي تاب به من هشدار داد كه حادثه‌اي در حال وقوع است. از پشت به مادر نزديك شدم و خيلي آهسته به او يادآور شدم كه آهسته‌تر تاب دهد و مادر گفت چرا؟ و من گفتم كه اين وسايل به خوبي آزمايش نمي‌شوند و از طرفي سال‌ها از عمر آنها گذشته است. مادر سرسري گفت چشم و بنده از ايشان جدا شدم. پنج قدم نگذشته بودم كه صداي سقوط تاب، كودك، زنجير و جيغ مادرها را شنيدم. شتابان برگشتم، كودك پخش زمين شده بود. زانوها پوشيده از خون و كودك از درد به خود مي‌پيچيد. زنجير پاره شده بود و  كودك به بالا پرت شده بود. وسايل بازي در پارك‌ها مي‌توانند تله مرگ باشند، خيلي مواظب باشيد.