خاطرات سفر و حضر (213 )

از زمان بيماري كوويد‌19 بنده مراجعه به پارك صدف همسايه‌ام را صد‌چندان افزايش داده‌ام، دانشكده كه نمي‌روم، سفرهاي استاني هم كه هيچ، سفرهاي خارج هم كه ما را نمي‌خواهند! ‌اينكه سهل است، حوصله خودشان را هم ندارند! الان كشورهاي اروپايي هم عليه همديگر بلند شده‌اند و مثلا از «بوريس جانسون» نخست‌وزير انگلستان انتقاد مي‌كنند كه خيلي زود محدوديت‌ها را برداشت. يك زوج هميشه مقاديري غذا را با خود مي‌آوردند و به گربه‌هاي پارك مي‌دادند. مدت‌ها بود كه آنها را نديده بودم. ديروز باز هم به پارك رفتم به محل تجمع گربه‌ها رسيدم. هميشه به تعداد زياد آنجا جمع مي‌شوند. ناگهان متوجه حركت شديد و دسته‌جمعي گربه‌ها شدم، همگي به يك سو مي‌دويدند. نگاه كردم زوج گربه‌دوست را ديدم. به طرف پاتوق خود مي‌رفتند و گربه‌ها به دنبالشون. به آنها رسيدم گفتم آقا كجاييد؟ گفتند 6 ماهي است كه از اينجا رفته‌اند! آمده بودند كه گربه‌ها را ببينند! گربه‌ها هم 6 ماهي بود كه آنها را نديده بودند ولي آنها را بدون آنكه غذايي در دست داشته باشند، شناخته بودند و به سوي‌شان دويده بودند! برخي از گربه‌ها فقط خود را به پاي آنها مي‌ماليدند و صرفا به دنبال غذا نبودند مي‌خواستند كه آنها را ناز كنند! ميزان درك و انس جانوران اغلب توسط ما انسان‌ها نديده گرفته مي‌شود ولي آنها كه درك عميق‌تري از جانوران دارند با اجازه‌ات همگي از حس تشخيص افسانه‌اي آنها داستان‌ها مي‌گويند. تجربه ناچيز و فروتن من نيز به بنده تذكر مي‌دهد كه جانوران از ابتدايي‌ترين تا عالي‌ترين سطح در رده‌بندي تكامل (از حشرات تا شامپانزه‌ها) داراي حس تشخيص دريافت و نيز تمييز هستند كه موجب حيرت ما (اشرف مخلوقات!) شده‌اند.