گفت‌وگوي «اعتماد» با علي بذرانبار رييس شوراي بخش كن درباره آخرين وضعيت منطقه امامزاده داوود
بيشتر خسارات و تلفات مربوط
به غيربومي‌ها بود
«بخش كن ۱۴ روستا دارد كه با بارندگي اخير، راه دو، سه روستا دچار مشكل شد، چون خرده‌سنگ‌ها را از كوه پايين آورده بود و راه‌ها بسته شده بودند كه با همكاري اداره راه و شهرسازي و ماشين‌آلاتي كه گروه‌هاي امداد و نجات آورده بودند، راه‌ها هم بازگشايي شد. روستاي سولقان هم محور اصلي بخش كن است كه در جريان سيلاب مسدود شد، اما اين‌بار آب از رودخانه وارد جاده‌ها نشده، بلكه از دره‌ها وارد شده است. كوه‌ها خشك بودند و وقتي چنين باراني وسط تابستان مي‌بارد، خرده‌سنگ‌ها را با خود به وسط جاده‌ها مي‌آورد.روز قبل از سيل در همه كانال‌هاي محلي هشدار وقوع سيلاب را داده بوديم. برخي افراد به اين هشدارها توجه كردند و برخي ديگر نه. اگر از طريق همين كانال‌هاي محلي اطلاع‌رساني نمي‌شد تعداد فوتي و مفقودي بيشتر از اينها مي‌شد. اين افرادي هم كه فوت كردند يا مفقود شدند، مغازه‌دار بودند و در اطراف رودخانه حضور داشتند. كنار امامزاده داوود يك رودخانه هست. سال ۱۳۳۳ هم، چنين سيلي آمد كه خسارت سنگيني وارد كرد. چون امامزاده داوود كنار رودخانه واقع شده و اطراف رودخانه هم مغازه وجود دارد، بيشتر خسارت به مغازه‌دارها وارد شده. ساليان خيلي دور روي اين رودخانه كانالي ايجاد كردند و سقف زدند و بازارچه ورودي امامزاده داوود داخل اين كانال قرار گرفته كه وقتي بارندگي شده، آب از سطح رودخانه بالا آمده و به داخل مغازه‌ها و صحن حرم وارد شده.وقتي هم كه آب داخل مغازه‌ها و رستوران‌ها رفته حجمي از گل و لاي را با خود وارد صحن امامزاده داوود كرده است. طبق آماري كه اورژانس و نيروهاي هلال‌احمر به ما دادند، تا پنجشنبه شب حدود ۲۰ نفر مفقودي داشتيم، چون آمار مفقودي‌ها براساس اعلام خانواده‌هاست. مثلا يك خانواده مي‌گويد كه يكي از اعضاي خانواده ما در جريان سيل مفقود شده. از آنجا كه بيشتر مغازه‌هاي امامزاده داوود را افراد غيربومي اجاره كردند، اغلب كشته‌شدگان يا مفقودين، همين مغازه‌داراني بودند كه در سمت رودخانه در رستوران و مغازه‌ها كار مي‌كردند.»