ادامه از صفحه اول
راهپيمايي اربعين امتيازات و آسيب‌ها
تلويزيون « ايران- نال» كه متمركز بر ايران است، بر آسيب‌ها و نارسايي‌ها و دوگانگي‌ها بين مردم عراق و ايران تاكيد و تمركز مي‌كنند. هر جا آسيبي يا زخمي يا سوءمديريتي ببينند، براي زدن اصل موضوع بر آن تاكيد مي‌كنند.
حتما توجه داشته‌ايد. راهپيمايي اربعين فرصتي براي همدلي و پيوند و بلكه وحدت هويتي مردم عراق و ايران است، ما جلوه‌هاي اين همدلي را به اشكال مختلف در راهپيمايي شاهديم. جوانان عراقي كه كفش راهپيمايان را واكس مي‌زنند. پاهاي راهپيمايان را مي‌شويند و ماساژ مي‌دهند. لباس‌ها را مي‌شويند، ميوه و چاي و غذا مي‌دهند، كرايه اتوبوس يا ون را مي‌پردازند. همه اينها نشانه‌هاي وحدت مردماني است كه امام حسين عليه‌السلام و اربعين همزه وصل و پل پيوند آنان شده است. اين هماني است كه از ديد امريكا و اسراييل و همپيمانان عربي‌شان، نبايد اتفاق بيفتد. ديديم كه عراق در آستانه آشوب و هرج و مرج بود، فضاي راهپيمايي اربعين، كشور و ملت را آرام كرد.
دوم: بديهي است كه مديريت جمعيتي نزديك به بيست ميليون نفر كار آساني نيست. حتما چنين جمعيتي با دشواري‌ها و كاستي‌ها و نارسايي‌ها رويارو خواهد بود. اما برخي از آسيب‌ها قابل پيش‌بيني و جلوگيري است. از اين رو از هر راهپيمايي بايددرس گرفت. آسيب‌ها را به خوبي شناسايي كرد، تا در سال بعد، ناگزير از تكرار آسيب‌ها و نارسايي‌ها نباشيم و به اصطلاح از يك سوراخ دوبار گزيده نشويم.
سوم: به هياهوهاي فضاي مجازي يا تلويزيون‌هايي كه اهداف‌شان شناخته شده است، نبايد توجه كرد. اما بايد از تجربه استفاده كرد و در فكر راهپيمايي باشكوه‌تر و كم‌مساله‌تر سال آينده بود. به تعبير مولانا جلال الدين بلخي:
گفت از بانگ و علالاي خسان
هيچ واگردد ز راهي كاروان؟
يا شب مهتاب از غوغاي سگ
سست گردد بدر را در سير تك؟
راهپيمايي اربعين را به عنوان يكي از نماد‌ها و جلوه‌هاي سترگ نمايش قدرت مذهبي و ملي در عراق و منطقه، بايد حفظ كرد و هر سال بر رونق و شكوه آن افزود.
از پليس امنيت تا پليس ارشاد
اگر جدي‌تر و عميق‌تر فكر و اقدام نكنيم به يك دور باطل مي‌رسيم، موج ماجراي مهسا اميني امروز و فردا فروكش مي‌كند، همه اين بحث‌ها خاموش مي‌شود تا خطاي بعدي كه قريب‌الوقوع است و اين وسط فقط سرمايه اجتماعي كشور فرسوده شده است و بي‌اعتمادي كه نسبت به پليس بيش از پيش ريشه خواهد كرد!