تاكتيك وارونه حسن مقابل تيلور
نقاشي كه از تابلويش جدا شده
يونس هميالي
اين يك صف‌آرايي ويژه است. خواسته يا ناخواسته طي اين سال‌ها به صورت گسترده گرفتار آن شده‌ايم. اين مصاف انديشه را به اعوجاج وا مي‌دارد و اختيار قدرت تصميم‌گيري براي كشتي‌گير برتر را به چالش كشيده است. مانند چند فينال اخير وزن ۸۶ كيلوگرم در رقابت‌هاي المپيك و جهاني يك بار ديگر حسن يزداني و ديويد تيلور به مصاف هم رفتند تا در شطرنج پيچيده فني و اتخاذ تاكتيك مناسب مربيان در وضعيت‌هاي بغرنج، قهرمان ۲۰۲۲ به دنيا معرفي گردد. تا شايد كام ببيندگان از اين جدال رويايي شيرين شود و قهرمان ايران با مهارت‌هاي خارق‌العاده چشم‌هاي تماشاگران را نوازش كند. آنچه در اين آرزم به وجود آمد و دستاوردي كه حاصل شد متفاوت با آن ذهنيتي بود كه عاشقان و شيفتگان جنگاور جويباري از قبل تصور مي‌نمودند. مي‌توان گفت اين نمايش به وارونه‌ترين شكل ممكن پياده‌سازي شد. آنچنان دهشت‌انگيز و تعجب‌آور كه پذيرش آن براي هر كسي سخت است. آن‌قدر سخت كه مردم بپرسند به فاصله بعد از رقابت‌هاي جهاني 2021 اسلو تا آوردگاه جهاني بلگراد چه تحول يا چه تغيير تاكتيك تاثيرگذاري براي يزداني در مصاف با رقيب امريكايي برنامه‌ريزي شده بود؟ چقدر در جهت پيشرفت مسائل فني به بهره‌گيري از مساله روانشناسي و مبحث آمادگي جسماني توجه شد؟
«تاكتيك» مرز يك كشتي هدفمند و بي‌هدف را تعيين مي‌كند. تاكتيك يعني داشتن يك استراتژي خاص براي رسيدن به يك مقصد معين كه از قبل براي آن برنامه‌ريزي شده است. شوربختانه هيچ علامت برجسته‌اي از سوي كادرفني براي حسن در روز نبرد طراحي نشده بود. به حدي واضح كه نيازي به تحليل و كارشناسي ندارد، چراكه براي بررسي موضوع بايد ظرافت‌ها و پيچيدگي‌هايي مشاهده گردد. قبل از شروع سخن از تمهيدات فراوان گفته شد اما روز جدال اين گفته‌ها نقض گرديد؛ نه از جنگندگي خبري بود، نه از شكوه زير كتف زدن‌ها، نه خيمه زدن‌هاي آهنين و نه عزمي راسخ كه فرجامي غير از شكست براي او به ارمغان بياورد. انگار حسن از شرايط ذهني- رواني مطلوب و خودباوري لازم به دور بود و خود را از پيش باخته مي‌دانست.گاهي اوقات در هنر نقاشي لحظه‌اي فرا مي‌رسد كه نقاش مي‌داند تابلويش تمام شده است. دليل آن را نمي‌داند. تنها به ناتواني ناگهاني‌اش از ايجاد هرگونه تغيير در تابلو معترف مي‌شود. تابلو و نقاش وقتي از هم جدا شدند كه تابلو ديگر نمي‌تواند به نقاش چيزي ببخشد. يك اثر وقتي تمام مي‌شود كه هنرمند در برابرش به تنهايي مطلق مي‌رسد. آن هنرمند حاذق، خالق هشت اثر ماندگار است. مي‌تواند با اعتماد به‌نفس ستايش‌برانگيز تا سال‌ها از زواياي مختلفي آفريننده اشك شوق و غريو شادي باشد.