تور دوحه‌گردي وزير ورزش
بود و نبود سجادي فرقي دارد؟
وقتي قرعه نشستن روي صندلي وزارت ورزش به نام حميد سجادي، دونده پيشين و ورزشكار سرشناس سال‌هاي دور افتاد، همه منتظر يك تحول جدي در مسير ورزش ايران بودند؛ سرانجام بعد از سال‌ها خواب يك وزير ورزشي تعبير شده بود و فردي بر مسند وزارت نشست كه خود سرد و گرم اين حوزه را چشيده و در سطح كلان سابقه پوشيدن پيراهن تيم ملي را داشت. حميد سجادي كه قبلا معاونت وزير را تجربه كرده بود، سال‌ها روياي وزارت را در سر داشت و همين موضوع هم باعث شد تا بالاخره همه منتظر يك دگرگوني و حركت مهم از سوي او در ورزش ايران باشند. با اين وجود سجادي از روز اول و با انتصاب معاونانش نشان داد قرار است با چه دست فرماني پيش برود. بي تعارف بعد از گذشت يك سال و اندي از حضور اين قهرمان اسبق دو و ميداني در پست وزارت ورزش و جوانان، مي‌توان او را در ليست ضعيف‌ترين وزرا و شايد ضعيف‌ترين وزير ورزش دانست؛ مرد خونسردي كه گويي در دنياي ديگري زندگي مي‌كند و هيچ واكنشي به اتفاقات ورزش ندارد و نهايتا مي‌خواهد همه كارها را با سلام و صلوات به پيش ببرد.همه اينها در حالي است كه ورزش قهرماني و همگاني ايران، توامان روزهاي خوبي را سپري نمي‌كنند و سجادي نه تنها نتوانسته گام مثبتي براي اين حوزه‌ها بردارد، بلكه با يك عقب‌گرد هم مواجه شده.
دعواي فدراسيون با معاونت، مهاجرت
و مشكلات ديگر!
وزارت تحت صدارت حميد سجادي به خودي خود كلكسيوني از مشكلات مختلف است كه آقاي وزير گويي تمايلي به حل و فصل آنها هم ندارد؛ سال گذشته بالا گرفتن دوباره موج مهاجرت‌هاي ورزشي باعث انتقادات مختلف شد و پس از آن دعواي برخي فدراسيون‌ها از جمله كشتي با معاونت قهرماني وزارت ورزش، باعث شد تا مجموعه تحت مديريت سجادي با چالش رو به رو شود و از طرفي موضع بيخيال وزير براي حل مشكلات، بر آتش اين اختلافات افزود. در ادامه هم اين چالش‌ها به قوت باقي ماند تا وزارت ورزش به ساحل آرامش نرسد.از سوي ديگر در ماجراي بركناري رييس فدراسيون وزنه‌برداري و مشكلات آن، سجادي همچنان تمايلي به دخالت نداشت و گويي اين مشكلات در حيطه وزارت او نبود و بايد شخص ديگري از ساير وزارتخانه‌ها براي حل اين مشكلات قدمي بر مي‌داشت.
حال بد ورزش و سياحت وزير در قطر!
در هفته‌هاي اخير هم شاهد آن بوديم كه رشته‌هاي پرمدال و پرافتخار ايران همچون تكواندو، بار ديگر در سراشيبي سقوط قرار گرفتند و عملا چند گام به عقب رفتند. تيم ملي تكواندو در مسابقات جهاني به توفيقي نرسيد تا در فاصله يكساله با المپيك يك زنگ خطر جدي براي آن به صدا در بيايد، از سوي ديگر برخي رشته‌هاي آينده‌دار مانند بوكس، با چالش‌هايي بزرگ مواجه شدند اما در اين ميان وزير ورزش با بي خيالي به سفر خود به قطر ادامه داد.
هفته گذشته اعلام شد كه در حاشيه مسابقات بوكس جوانان جهان، حسين ثوري رييس اين فدراسيون به اسپانيا پناهنده شده و قصد بازگشت به كشور را ندارد. در ادامه هم دو ورزشكار اين رشته اعلام پناهندگي كردند. اين در حالي است كه بوكس در دوران مديريت ثوري عملكرد خوبي داشت و حتي اولين مدال جهاني تاريخ خود را كسب كرد و همين موضوع نشان از اهميت و روند مثبت اين رشته داشت، اما سجادي بي توجه به همه اين اتفاقات، براي حمايت از تيم ملي فوتبال بر پرواز قطر سوار شد تا در يكي از دوره‌هاي پر چالش ورزش ايران، در اتاق خود حضور نداشته باشد.اين در حالي است كه مجمع عمومي فدراسيون بوكس براي تعيين تكليف اين رشته هم با حضور معاون وزير برگزار شد و آقاي وزير مشغول سياحت در قطر بود. مطمئنا حضور وزير ورزش در كنار ملي پوشان فوتبال مشكلي ندارد و در بعضي كشورها هم مرسوم است، اما نكته جالب اينجاست كه پس از بازي ايران و انگليس، سجادي به كشور بازگشت و در روزهاي گذشته دوباره راهي قطر شد. اتفاقي عجيب كه نشان داد اهميت تماشاي بازي‌هاي فوتبال از كل ورزش ايران مهم‌تر است چرا كه اگر قرار بر حمايت از ملي پوشان فوتبال بود، همان بازي نخست كافي بود و سجادي مي‌توانست نهايتا يكي از معاونانش را راهي اين كشور كند و خودش به باز كردن گره‌هاي كور ورزش بپردازد اما درست در اين روزهاي پر چالش، او ترجيح داده در مسير قطر به تهران در رفت و آمد باشد و كارهاي اصلي را به معاونانش واگذار كند.همه اينها نشان مي‌دهد كه شايد خود سجادي هم از موفقيت در امور محوله نا اميد شده و در يك روزمرّگي مطلق، فقط روزهاي كاري را سپري مي‌كند تا بلكه مشكلات ورزش ايران حل شود؛ مشكلاتي كه اگر همين الان هم يك مدير كاربلد با كفش‌هاي آهنين قدم در مسير رفع آنها بگذارد، دست كم چند سال طول مي‌كشد تا رفع شود .