خاصيت آينه‌گون هنر

گروه هنر و ادبيات|خبر بازداشت ترانه عليدوستي كه شنبه گذشته منتشر شد تا امروز با واكنش‌هاي مختلفي همراه بوده. شماري ازمطرح‌ترين هنرمندان ايران و جهان اعتراض خود را به بازداشت او اعلام كردند. از بهمن فرمان‌آرا‌، رخشان بني‌اعتماد تا پيمان معادي و شهاب حسيني، از سحر دولتشاهي و هنگامه قاضياني تا ميترا حجار، غزل شاكري، ليلي رشيدي، از كن لوچ، ماريو كوتيار تا پنه لوپه كروز و مايك لي، اما تامپسون و استيو مك‌كويين و... خواستار آزادي ترانه عليدوستي شدند. اصغر فرهادي كه شايد خيلي‌ها فكر مي‌كردند به خاطر اظهارنظر اخير ترانه عليه‌اش از اين بازيگر دلخور باشد، در پيامي ضمن حمايت از ترانه نوشت: «در كنار ترانه مي‌ايستم.» قدر مسلم اين حجم از حمايت در مورد ديگر هنرمندان بازداشتي ديده نشد. اما آنچه به اين حمايت رنگ‌وبوي متفاوتي مي‌بخشد، پيام مطرح‌ترين جشنواره‌هاي جهاني نظير كن  و برلين در پشتيباني از اين بازيگر است. همچنين رسانه‌هاي مطرحي چون تايم، گاردين، نيويوركر و لوموند خواستار آزادي او شدند. انجمن كارگردانان فرانسه و انجمن هنرمندان راديو و تلويزيون امريكا هم در پيام‌هايي جداگانه به اين موضوع پرداختند؛ اما فارغ از سويه‌هاي سياسي اين حمايت، نگاه و توجه زياد جهاني به بازداشت ترانه عليدوستي، دو نكته مهم را به ذهن متبادر مي‌كند؛ اول اهميت و جايگاه سينماي  ايران در جهان و ديگر همدلي و مهرباني‌اي است كه خاصيت آينه‌گون هنر است كه سبب حمايت‌هايي مانند اين مي‌شود. در ميان تمام نوشته‌هايي كه براي اين بازيگر در فضاي مجازي منتشر شد، متني كه احمد كيارستمي نوشته بود بسيار متاثر كننده بود. فرزند عباس كيارستمي نوشت: «دستگيري ترانه يك طرف، اينكه جلوي چشم دختر كوچولوش، گرفتن و بردنش، يك طرف ديگه. كاش دخترش آن‌قدر بزرگ شده باشه كه به جاي ترسيدن، به اين مادر شجاع و دلير مفتخر باشه و كاش هر چه زودتر مادرش را در آغوش بگيره.» شنيده مي‌شود اکانت بی‌نامی که در روزهای اخیر در توییتر به ترانه عليدوستي نسبت داده شده بود، از شب قبل در توییتر حضور پیدا کرد و به اين صورت به شايعات در اين باره پايان داده شد.