خداحافظي وفادارترين سياستمدار به آرمان استقلال اسكاتلند
نيكولا استورجن، وزير اول اسكاتلند روز گذشته در اقدامي ناگهاني استعفا داد و در نشست خبري گفت معتقد است جانشين او اسكاتلند را به سوي استقلال سوق خواهد داد
گروه جهان
نيكولا استورجن، وزير اول اسكاتلند و سياستمداري كه سالها براي استقلال اين كشور تلاش كرده بود روز چهارشنبه در يك اقدام ناگهاني اعلام كرد كه از جايگاه خود كنارهگيري ميكند. استورجن گفت پس از هشت سال اداره دولت احساس خستگي ميكند و براي يك شخصيت سياسي مانند او در فضاي دوقطبي سياست در اسكاتلند امكان رهبري موثر ندارد.
او در نشستي خبري كه روز 15 فوريه در شهر ادينبورو برگزار شد، كوشيد با طرح چند سوال اين تصميم خود را توجيه كند: «آيا ادامه حضور من در عرصه سياست تصميمي درست است؟ مهمتر از آن، آيا من كشورم، حزبم و آرمان استقلال را كه عمرم را صرف آن كردهام در مسير درستي هدايت ميكنم؟» وزير اول اسكاتلند افزود: «به اين نتيجه سخت رسيدهام كه اينگونه نيست.»
به باور بسياري از تحليلگران استعفاي ناگهاني نيكولا استورجن به عنوان يكي از برجستهترين چهرهها در سياست بريتانيا و يك سياستمدار باتجربه كه توانست در دوره همهگيري بيماري كوويد 19 اسكاتلند را به خوبي اداره كند، ضربه بزرگي براي اسكاتلند خواهد بود. او از جمله كساني بود كه به شدت از لندن به دليل خروج از اتحاديه اروپا انتقاد ميكرد و اعتقاد داشت كه اسكاتلند بايد در اتحاديه اروپا بماند.
چرا استورجن استعفا داد؟
برخي نشريات بريتانيايي استعفاي خانم استورجن را ناشي از اتفاقات اخير و اختلافات ميان لندن و ادينبورو ميدانند. روزنامه گاردين نوشته است: «نيكولا استورجن 52 ساله در هفتههاي اخير به دليل سياستهاي دولت اسكاتلند درخصوص به رسميت شناختن جنسيتها دچار اختلافنظر شده بود.»
پارلمان اسكاتلند چندي قبل قوانيني را به تصويب رساند كه براساس آن افراد با شرايط آسانتري ميتوانستند تصميم به تغيير جنسيت بگيرند. بحث و جدلها پيرامون اين موضوع پس از زنداني شدن ايزلا بريسون، يك فرد تراجنسيتي محكوم به تجاوز در زندان زنان آغاز شده بود. پارلمان بريتانيا اين مصوبه پارلمان اسكاتلند را نپذيرفت و آن را ابطال كرد. علاوه بر اختلافنظر درخصوص سياستهاي جنسيتي، مساله استقلال اسكاتلند نيز يكي از موضوعاتي است كه نيكولا استورجن از به ثمر رساندن آن نااميد شده است.
خانم استورجن استعفا به دليل ممانعت پارلمان بريتانيا از اجراي قوانين جنسيتي جديد در اسكاتلند را رد ميكند اما تاكيد دارد كه در فضاي سياسي فعلي، «مباحث بحثبرانگيز پايان مناسبي پيدا نميكنند.»
او ماه گذشته در مصاحبهاي با بيبيسي گفته بود كه «انرژي زيادي دارد» و «هيچ تصميمي براي استعفا در آينده نزديك ندارد.» روز چهارشنبه اما خانم استورجن گفت كه «هفتهها» براي اتخاذ تصميم استعفا در حال كلنجار رفتن با خود بوده است. او همچنين درباره خستگيهايي كه پس از مديريت پاندمي داشته صحبت كرد. استورجن در دوره پاندمي سياستهاي سختگيرانهتري را در اسكاتلند نسبت به انگليس اعمال كرد.
استعفاي او بازتابي از استعفاي جاسيندا آردرن، نخستوزير نيوزيلند بود كه ماه گذشته اعلام كرد «ديگر انرژي كافي براي ادامه كار وجود ندارد» و از جايگاه خود استعفا داد.
سال گذشته او از طرحي درخصوص برگزاري دومين رفراندوم استقلال اسكاتلند در ماه اكتبر رونمايي كرد. نظرسنجيها هم نشان ميدهند كه بهرغم كاهش محبوبيت استورجن در سال گذشته، او همچنان يكي از محبوبترين سياستمداران در اسكاتلند به حساب ميآيد.
او از نوامبر سال ۲۰۱۴ وزير اول اسكاتلند بوده است؛ در آن زمان خانم استورجن در پي همهپرسي استقلال اسكاتلند جانشين الكس ساموند شد. اكثريت مردم اسكاتلند در اين همهپرسي به جدا شدن از بريتانيا و استقلال راي منفي دادند.
خانم استورجن ركورد طولانيترين مدت كار به عنوان وزير اول اسكاتلند را دراختيار داشته، او همچنين تنها زني در تاريخ اسكاتلند است كه در اين مقام بوده است.
زندگي سياسي نيكولا استورجن
نيكولا فرگوسن استورجن ۵۲ سال دارد و از سال ۱۹۹۹ ميلادي عضو پارلمان اسكاتلند بوده است. به گزارش بيبيسي، او در سال ۱۹۷۰ در شهر ِاروين در اسكاتلند متولد شد. فقر و محروميتي كه پيرامون خود ميديد او را به مبارزه با دولت محافظهكار مارگارت تاچر برانگيخت. خانم استورجن دانشآموخته رشته حقوق در دانشگاه گلاسكو است. پس از تحصيل در رشته حقوق و كار وكالت، او در ۲۹ سالگي به نمايندگي پارلمان اسكاتلند انتخاب شد و در زمره نمايندگان «رديف جلو» قرار گرفت، يعني نمايندگاني كه در دولت مستقر مقامي دارند يا عضو دولت در سايه هستند. خانم استورجن تا رسيدن به رهبري حزب ملي اسكاتلند، يك مسير سياسي طولاني را پشتسر گذاشت. او در مبارزات انتخابات براي رهبري حزب ملي اسكاتلند در سال ۲۰۰۴ هم شركت كرد ولي نتوانست پيروز شود. خانم استورجن از نوامبر ۲۰۱۴ وزير اول اسكاتلند بوده است. او جايگزين آلكس ساموندي شد كه پس از همهپرسي استقلال اسكاتلند از قدرت كنار رفت. در آن همهپرسي رايدهندگان با ۵۵درصد در برابر ۴۵درصد آرا، به باقي ماندن سرزمين خود به عنوان بخشي از بريتانيا راي دادند. خانم استورجن با هدف رشد اقتصادي و مبارزه با نابرابري وارد انتخابات شد و در جواب مخالفانش كه او را فردي بسيار جاهطلب ميدانستند، ميگفت جاهطلبي او براي حزب است و خانواده برايش مهمترين چيز. با وجود شكست در همهپرسي «استقلال» اسكاتلند در سال ۲۰۱۴ ميلادي، خانم استورجن از حاميان برگزاري دوباره آن است. سال پيش ديوان عالي بريتانيا حكم داده بود كه اسكاتلند به لحاظ قانوني قدرت برگزاري مجدد اين همهپرسي را ندارد.
آينده چه خواهد شد؟
حزب ملي اسكاتلند، به عنوان حزب حاكم همچنان اصليترين نيروي سياسي در اسكاتلند است. تحليلگران معتقدند اين حزب پس از كنارهگيري نيكولا استورجن نيز همچنان به تلاش براي دستيابي به آرمان استقلال ادامه خواهد داد. روزنامه نيويورك تايمز مينويسد: «بعيد به نظر ميرسد كه با كنارهگيري خانم استورجن، حزب ملي اسكاتلند از هدف اصلي و بنياديني كه برمبناي آن تاسيس شده دست بردارد. با اين وجود، در حالي كه حزب ملي درخصوص چگونگي و زمان برگزاري رفراندوم دوم استقلال بحث ميكند، مشخص نيست چه كسي اين تلاشها را هدايت خواهد كرد.
نيكولا استورجن در 16 سالگي به حزب ملي اسكاتلند پيوسته بود و در مدتي كه در راس امور بود تلاش كرد تا اختيارات دولت اسكاتلند و قدرت اثرگذاري ادينبورو در برابر لندن را افزايش دهد.
او اعلام كرده است تا زماني كه جايگزين او انتخاب شود، در جايگاه وزير اولي اسكاتلند باقي خواهد ماند. استورجن در اظهارات خود به موضوع استقلال اسكاتلند كه از حاميان آن است هم اشاره كرد و گفت كشورش را به اين هدف نزديك كرده: «معتقدم الان در مرحله نهايي هستيم.» وزير اول اسكاتلند گفته: «من معتقدم، جانشين من اسكاتلند را به سوي استقلال سوق خواهد داد.»